57241389ca84834c816667858547795abae9f0c2

378 ANARŞİZMISPANYA'DA ANARŞİZM 379lü bir protestoyla istifa etti. Ayaklanma, tüm bölgeden gelenfederalist aşırıların toplanarak hemen hemen beş ay sürenbir kuşatmaya direndikleri Cartagena dışındaki her yerdeçahncak yenildi.Anarşistler federalist kuzenlerinin bu ölüm kalım mücadelesindeküçük bir rol oyadılar. Enternasyonal, örgütlenmeolarak tüm politik faaliyetleri mahküın eden bir kararıkabul ederek herhangi bir eylemden uzak durdu, ama üyelerbireysel olarak kendi eğilimlerini izlemekte serbesttiler vebazıları kantonalist ayaklanmalara katıldı ve hatta KamuGüvenliği Komiteleri'nde görev yaptı. Ancak, anarşistler1873 olaylan sırasında küçük ama isabetli bazı bağımsız faaliyetlerekatıldılar. Birkaç küçük Endülüs köyünü ayaklanmayakışkırttılar, ama dönemin en önemli Entemasyonalistmacerası Valencia yakınlarındaki k&ğıt üreticisi Alcoy kentindegerçekleşen minyatür devrimdi. Alcoy, kısmen anarşistbir öğretmen olan Albaraccin'in faaliyetleri nedeniyleEnternasyonal'in ilk kalelerinde biriydi. Cumhuriyet ilanedilir edilmez, k§.ğıt işçileri federalist bük.ti.metin sanayi programındayer alan sekiz saatlik işgünü için greve gittiler. İşçilerbelediye binasının dışında gösteri yaparlarken polis ü­zerlerine_ ateş açtı ve tüm gece ve ertesi gün süren bir çatışmabaşladı. Efsaneye göre beyaz bir atın üzerindeki Albaraccin'inliderliğindeki işçiler bir düzine kadar polisi öldürdüktensonra kentin denetimini ele geçirdiler. Ateşi başlatmaklasorumlu tuttukları belediye başkanını öldürdüler, bazıfabrikaları ve zenginlerin evlerini ateşe verdiler ve son birirkiltici feveranla ölmüş düşmanlarının başlarını muzafferanebir tavırla sokaklarda dolaştırdılar.Alcoy'da görülen şiddet İspanya'ya yabancı değildi. Halkayaklanmalarında sık sık görülmüştü ve Navarre Carlistlerininellerine düşen liberallere uyguladıkları zulümlerle karşılaştırıldığındahafıf hile kabul edilebilir"di. Ayrıca, Alcoy 0•layının istisna oluşu bir bütün olarak Enternasyonal'in o dönemdegenel bir şiddet politikasından ne kadar uzak olduğu.nu göstermektedir. Ama bu olay şiddetin alışılmış varlığın-dan çok, o zamana kadar dağınık olan ve yönlendiril:lneyenhalk huzursuzluğunun güçlü bir devrimci örgütlenme tarafı.ndanyönlendirilmesine bağlı bir çığlığa yol açtı. 1873'tekigenel hareketsizliğine ve Alcoy olayından sonra uygulananbaskılara rağmen Enternasyonal, cumhuriyetin ilk aylarınıngenel gerilimi sonucunda olduğu gibi etkisini ve üye sayısınıarttırdı. 1873'te Saint-Imier Enternasyonali'nin CenevreKongresi'ndeki İspanyol delegeler 300 000 üyeyi temsil ettikleriniileri sürüyorlardı; bu kuşkusuz büyük bir abartmadırve daha güvenilir tahminler 1873'teki üye sayısının 50 000ile 60 000 arasında olduğunu belirtiyor.Enternasyonal'in sürekli büyümesi İspanya'daki tüm gericigüçleri ona düşman etti ve 1874'ün Ocak ayında ordu ülkenindenetimini eline geçirip Bourbon monarşisinin restorasyonunahazırlık olarak Cortes'i feshettikten sonra, yaptığıilk işlerden biri İspanyol Federasyonu'nu ezmek oldu. Bukez otoriteler yapmak istediklerini ağır baskılarla destekliyorlardı;yerel seksiyonlar, sendika kolları, işçi tartışmagrupları dağıtıldı ve 500 aktif militan hapsedildi, birçoğu isesürgüne gönderildi. İşçi sınıfı örgütlenmeleri üzerindeki yasakyedi yıl sürdü, ama anarşistler oldukça başarılı bir şekildefaaliyetlerini gizli gizli sürdürdüler. 1874 Haziran'ındaEntetnasyonal'in resmi olarak kapatılmasından birkaç aysonra düzenledikleri gizli bir kongreye İspanya'nın her yerinden400'den fazla seksiyonun delegeleri katıldı. Ardındanbaşka kongreler yapıldı ve özellikle gizlilik yılları boyuncaanarşizmin bir kitle .hareketi olarak varlığını sürdürdüğüEndülüs'te yasadışı dergiler yaygın bir şekilde dağıtıldı. Sendikalarkentlerde hareket edemiyorlardı ve yalnızca gizli gizlitoplanan ve pek az şey yapabilen elitler kaldı. Ama güneyinkırsal bölgelerinde, tuhaf yan dinsel coşkusuyla köylü n­narşizminin yarım yüzyıldan uzun bir süre Endülüs'te gücünükoruyan bir hareket halinde ielişmeye başladığı bir dönemdibu. Karakteri ise, o dönemin sonunda güney İspıınyn'da yaşayan ve köylü anarşistleri eylem halinde yakındıuı acüı.·-lemleyen Gerald Brenan tarafından çok iyi tanımlanmnkttulır: