57241389ca84834c816667858547795abae9f0c2

370ANARŞİZMCarrara'da, 1984'te Venedik'te, savaş sonrasının iki önemlidünya toplantısına İtalyan hareketi ev sahipliği yaptı. Bakunin1866'da Enternasyonal Kardeşliği Napoli'de kurduğunave böylelikle anarşist işbirliği geleneğini ulusal sınırların dışınayerleştirdiğine göre bu çok uygundu.XIIİSPANYA'İlA ANARŞİZMAvrupa'nın geri kalanına göre İspanya her zaman coğrafi,ekonomik ve tarihsel olarak yalıtılmış bir ülke oldu; aynızamanda liem muhafazakar hem devrimci, geleneğe göre yaşayanve mizaç olarak aşınlıklara eğilimli bir ülke; halkısert ve cömert, bağımsız ve ablAki olarak katı olan bir ülke;insanların çoğunun toprağa bağımlı olarak yaşadıkları -tabiiyaşayabiliyorlarsa- ve yoksulun onurunu kaybetmediği birülke. Bu .ülkenin sert yüzünde ve sakinlerinin gururlu ruhlarındaanarşizm yuvalarının en uygununu buldu ve eli! yılboyunca, dünyanın başka yerlerinde önemli bir hareket olmaktançıktıktan çok sonra bile İspanya'da yoksulların imgeleminikışkırtan bir düşünce ve Barselona'nın fabrika işçilerive Madrid emekçileri arasında, özellikle de Endülüs veAragôn, Levant ve Galiçya köylüleri arasında yüz binlercekişinin davası oldu. Bu uygun koşullar altında anarşizm, İspanya'nınbirçok yerinde yeni bir dinin ruhsal olarak özgürleştiricibiçimini alana kadar, toplumsal ve politik olanla çakıştı.İspanyol anarşistleri Avrupa'nın diğer yerlerindeki a­narşistlerden yalnızca sayısal olarak değil yapı olarak dafarklıydılar.Ancak doktrileri aynı kaynaktan geliyordu ve peygamberleri-önce Proudhon, sonra Bakunin ve daha sonra Kropotkin-aynıydı. Proudhon'un etkisi erken geldi, çünkü 1845'te, Max Nettlau'nun ilk İspanyol anarşisti olarak tanımladı·ğı öğrencisi Ram6n de la Sagra, Corufia'da El Porvenir adlıbir dergi kurdu; Proudhon'un daha uzun ömürlü olan Le Rl'J'risentant du peuple'ünden üç yıl önce çıkan, ilk anarşist dı•r·gi olarak kabul edilebilecek bu yayının ismi kendisinP \'"kuygundu; ama çok kısa bir süre sonra olorİltlr larııfıııdıuı