İslam Alimleri Ansiklopedisi 2

yip) dünyâyı yarattı. Dünyâyı çok kısa eyledi. Onun başından sonuna kadar olan zamanı, günün bir saati
gibi yaptı. Sonra, dünyâ ve dünyâdakilerin son bulmalarını diledi ve şöyle buyurdu: “O’nun zâtından
başka herşey yokluğa mahkûmdur. (Geçerli) hüküm ancak O’nundur ve (öldükten sonra) hep
O’na döndürüleceksiniz.” (Kasas: 88) Allahü teâlâ, insanlara Peygamberleri vasıtasiyle kitaplar gönderdi.
Bunlarla emirlerini ve yasaklarını, helâl ve harâmları emrine itâat edenlere vereceği mükâfatı itâat
etmiyenlere vereceği azabı, v.s. bildirdi. Ey Ömer! Sen şimdi, sıradan bir insan değilsin. Büyük bir vazifeyi
üzerine aldın. Bu hususta, Allahü teâlâ’dan başka senin yardımcın yoktur. Kendini ve ehlini muhafaza
edip, hak ve hukuku gözetebilirsen, bu büyük bir ni’mettir. Çünkü senden önce geçenlerden bir kısmı,
yapacaklarını yaptılar. Hakkı öldürüp, Bâtıl ve bid’atleri ortaya çıkardılar. Bu bid’atleri sünnet-i seniyye
zannettiler. Bid’at ehli kimselerin yetişmesine fırsat verdiler, ilim sahiplerine rahatlık verdilerse de, çok
eziyet de yaptılar. Sen onlara, rahatlık ve genişlik vermekle beraber, eziyet ve sıkıntı kapısını da kapalı
tut. Eğer sen Allahü teâlânın rızâsını gözetirsen, Allahü teâlâ sana yardımcı insanlar gönderir. Allahü
teâlânın yardımı, herkesin niyetinin derecesine göredir. Eğer niyet tam hâlis olursa, Allahü teâlânın yardımı
da tam olur. Eğer niyet noksan olursa, Allahü teâlânın yardımı da ona göre olur.” Sâlim bin Abdullah
dedesi Hz. Ömer’in hâlini anlatırken, Resûlullahtan (s.a.v.) ve Asr-ı se’âdetten de kıymetli haberler
vermektedir: “Hz. Ömer devlet başkanı seçildiğinde, Ebû Bekir’e (r.a.) ta’yin edilen maaş kadar ücret
almaya başladı. Bu şekilde devam ederken, bir defasında sıkıntıya düştü. Muhacirlerden bir grupt toplanıp
bu mevzuyu görüştüler. Zübeyr bin Avvam (r.a.), Hz. Ömer’e söylesek de maaşını biraz arttırsak,
buyurdu. Hz. Ali, ümid ederiz ki kabul eder deyip, haydi gidelim buyurunca kalktılar. Hz. Osman, “Ömer’in
(r.a.) hak ve adalette ne kadar sert olduğunu biliyorsunuz. Bu isteğimizi kendisini kırmayacağı
birisine söyletelim. Kızı Hafsa’ya (r.anha) gidip, bu mes’eleyi anlatalım. Bizim ismimizi vermeden, arzumuzu
ona bildirsin” buyurdu. Kabul ettiler ve doğru, Hz. Hafsa’nın yanına gittiler. Ona durumu anlattılar
ve bunu kabul etmeden Hz. Ömer’e kimsenin ismini söylememesini de tenbih ettiler. Sonra da dışarı
çıktılar. Bunun üzerine Hafsa (r.anha), Hz. Ömer’in yanına gitti. Durumu anlattı. Hz. Ömer celallenip,
“Kimdi onlar?” diye suâl etti. Hz. Hafsa, “Fikrini öğrenmeden kim olduklarını söylemem” dedi. Hz. Ömer
“Eğer kim olduklarını bilseydim, iyice döverdim. Ama, duâ etsinler ki, arada sen varsın. Peki Hafsa, Allah
aşkına söyle, Resûlullah (s.a.v.) senin evinde kalırken giydiği en kıymetli elbise neydi?” Hafsa (r.anha)
“İki tane renkli elbisesi vardı. Elçileri onlarla karşılar, Cum’a hutbelerini onlarla okurdu” dedi. Hz. Ömer
“Peki yediği en iyi yemek neydi?” diye soranca kızı “Bizim yediğimiz ekmek, arpa ekmeğiydi. O sıcakken,
yağ kabının altına koyardık. Ekmek yumuşar ve yağlanırdı. Onu yerdik ve güzel bulduğumuz için
başkalarına da ikrâm ederdik” diye cevap verdi. Hz. Ömer tekrar “Senin yanında kaldığı zamanlarda
kullandığı en geniş, rahat yaygı neydi?” diye sordu. Hz. Hafsa “Kaba kumaştan yapılma bir örtümüz vardı.
Yazın dörde katlar ve altımıza yayardık. Kış gelince de yarısını altımıza yayar, yarısını da üstümüze
örterdik” diye cevap verince, Halife “Yâ Hafsa! Benim tarafımdan onlara söyle. Resûlullah (s.a.v.) kendine
yetecek miktarı tespit eder, fazlasını ihtiyaç sahiplerine verir ve kalanla iktifa ederdi. Vallahi ben de
kendime yetecek kadarını tesbit ettim. Artanı ihtiyaç sahiplerine vereceğim ve bununla iktifa edeceğim.
Ben Resûlullah (s.a.v.) ve Hz. Ebû Bekir, bir yol takip eden üç kişi gibiyiz. Onlardan ilki nasîbini aldı ve
yolun sonuna vardı. Diğeri de aynı yolu takip etti ve O’na kavuştu. Sonra üçüncüsü yola koyuldu. Eğer o
da öncekilerin gittikleri yolu takip eder, onlar gibi yaşarsa, onlara kavuşur ve onlarla beraber olur. Eğer,
öncekilerin gittikleri yoldan başka bir yol takip ederse, onlarla buluşamaz” buyurdu.”
Yine Hz. Ömer’in şöyle buyurduğunu rivâyet eder; “Vallahi biz dünyâ zevklerine rağbet etmeyiz, istesek
bir hayvan kestirir, ekmek ve kuru üzümden şıra yaptırır yer, içeriz. Fakat, biz bu ni’met ve güzellikleri
öbür dünyâya bırakmak istiyoruz. Çünkü Allahü teâlâ şöyle buyuruyor. (Kâfir olanlara, ateşe arz
edecekleri gün şöyle denir) “Siz dünyâ hayatında bütün zevklerinizi yaşayıp bitirdiniz ve bunlarla
sefa sürdünüz. Artık bugün hakaret azâbı ile cezalanacaksınız, çünkü yer yüzünde haksız yere
kibir taslıyor, bir de dinden çıkıyordunuz (fâsıklık ediyordunuz).” (Ahkâf sûresi 20” buyurdu.
Rivâyet ettiği hadîs-i şerîflerden ba’zıları şunlardır:
Babasından rivâyet etti. Resûlullah (s.a.v.) şimşekleri ve gök gürültüsünü işitince şu duâyı yaptı.
“Allahım bizi şimşeğinle öldürme, bizi azabınla helâk etme ve bundan önce bize afiyet
ver.”
“Uyuduğunuz zaman evlerinizde ateş bırakmayınız.”
“Kim müslülman kardeşinin ihtiyâcını görürse, Allahü teâlâ da onun ihtiyâcını görür.”
“Hiç kimse sol eliyle yemesin ve asla sol eliyle içmesin, çünkü şeytan sol eliyle yer ve
sol eliyle içer.”
“Sizden biriniz aksırdığı zaman, “Elhamdülillah” desin, yanında bulunan,
“Yerhamükellah” desin. Aksıran da, “Yagfirullahü lî ve leküm” desin.”
“La’net edici olmak, mü’mine yaraşmaz.”
- 249 -