Pobierz dokument - Biblioteka Polskiej Piosenki

99
niemuzycznej koncepcji poezji, „Teksty” 1980,
nr 2.
9 Zob. A. Hejmej, Muzyka w literaturze.
Perspektywy komparatystyki interdyscyplinarnej,
Kraków 2008, s. 43.
10 N. Frye, Archetypy literatury [w:]
Współczesna teoria badań literackich za granicą.
Antologia, oprac. H. Markiewicz, Kraków
1972, t. II, s. 291.
11 M. Głowiński, Literackość muzyki –
muzyczność literatury, [w:] tenże, Narracje
literackie i nieliterackie, Kraków 1997 , s.
201.
12 Genezę terminu zawartą w Przemianach
rzeczywistości przytaczam za: M. Głowiński,
Słowo i pieśń [w:] tenże, Zaświat
przedstawiony. Szkice o poezji Bolesława Leśmiana,
Warszawa 1981, s. 59.
13 Tamże.
14 Zob. M. Podraza-Kwiatkowska, O
muzycznej i niemuzycznej koncepcji poezji,
„Teksty” 1980, nr 2.
15 T. Peiper, O dźwięczności i rytmiczności,
“Pion” 1935, nr 21, s. 2 cyt. za J. Opalski,
O sposobach istnienia utworu muzycznego w
dziele literackim [w:] Pogranicza i korespondencje
sztuk, pod red. T. Cieślikowskiej i J.
Sławińskiego, Wrocław 1980, s. 51.
16 M. Podraza-Kwiatkowska, O muzycznej
i niemuzycznej koncepcji poezji, „Teksty”,
1980, nr 2.
17 T. Szulc, Muzyka w dziele literackim,
“Pion” 1935, nr 28, [za:] J. Opalski, tamże.
W 1937 r. Szulc wydał książkę pod tym
samym tytułem, która była syntezą jego poglądów
na temat muzyki w literaturze.
18 A. Helman, Problem syntezy sztuk w
świetle semiotycznej koncepcji systemów złożonych,
[w:] Pogranicza ..., op. cyt., s. 7.
19 K. Górski, Muzyka w opisie literackim,
„Życie i Myśl”, 1952, nr 1/6, cyt. za: J. Opalski,
tamże.
20 T. Makowiecki, Poezja a muzyka, [
w:] Muzyka w literaturze, pod red. A. Hejmeja,
Kraków 2002, s. 6.
21 Cz. Zgorzelski, Elementy „muzyczności”
w poezji lirycznej, [w:] Muzyka w literaturze...
op. cit., s. 99.
22 M. Podraza-Kwiatkowska, O muzycznej
i niemuzycznej koncepcji poezji..., op. cit
.
23 Tamże.
24 A. Helman, op. cit., s. 8.
25 A. Barańczak, Poetycka „muzykologia”,
„Teksty” 1972, nr 3, s. 109.
26 Tamże.
27 T. Różewicz, Dźwięk i obraz w poezji
współczesnej, [w:] Proza 2, Kraków 1990, s.
119.
28 Tamże.
Barbara Serwatka jest filologiem
polskim z Krakowa, autorką
interesującej pracy „Poezja śpiewana
jako tekst i jako kontekst
w nauczaniu języka polskiego w
liceum”.
Grzegorz Bukała
Don Kichota
monolog z szefem
Zanim autorytarnie stwierdzisz – winny!
– wysłuchaj mnie, o ile możesz.
Ze słów, co czasem ranią innych,
najłagodniejszy z psalmów złożę.
Być może nie aż tak strzelisty, żeby
poruszyć Twe ogromne serce,
najwyżej lekko wzruszę niebo
i spadnie deszcz, i już. Nic więcej.
A jeśli nic się więcej nie wydarzy,
trzeba nauczyć się żyć z deszczem.
Zwłaszcza, że jesień w kalendarzu
a do przetrwania zima jeszcze.
Porozmawiajmy Panie jak mężczyźni.
Nie, wcale nie jak równy z równym.
Tyś z moich szefów – ten najwyższy,
ja pośród sług – najmniej usłużny.
A na razie, na razie, na razie
zostaw mi choć parę głupich marzeń,
nie odbieraj mi ostatnich złudzeń,
może jeszcze będą ze mnie ludzie?
Najsłabszy punkt Twojego biznes-planu,
ot – taki nieściągalny kredyt.
Bilans już w gwiazdach masz spisany,
rachunki wyrównamy kiedyś.
A na razie, na razie, na razie,
spraw wiatrakom jakiekolwiek twarze,
daj tej walce odrobinę sensu,
o nic więcej Cię nie proszę, o nic więcej.
Kiedyś rozliczysz mnie ze wszystkich sprawek,
z tych paru moich wątpliwości
i może się okaże nawet
żeś Panie całkiem ludzkim gościem.