Untitled - Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση

Με το αγοραστικό πεδίο να περιορίζεται δραματικά σε θεματικές κατηγορίες, όπως η προσωπογραφία, α-
τομική ή ομαδική, όπως στην περίπτωση της σκηνής του Συμποσίου των αξιωματικών του Λόχου της πολιτοφυλακής
του Αγίου Γεωργίου, του Franz Hals (1580;-1666) -για να αναφερθούμε αρχικά σ' ένα πρώιμο σχετικά
παράδειγμα-, ή θεματικά πεδία -όπως η θαλασσογραφία, το τοπίο, η νεκρή φύση, οι σκηνές από την καθημερινή
ζωή- στα οποία οι δημιουργοί καλούνταν να εξειδικευτούν, πριν αναζητήσουν καλύτερη τύχη στην
αγορά, οι καλλιτέχνες έρχονταν αντιμέτωποι και με μια ακόμη απαιτητική ειδική συνθήκη. Βρίσκονταν θα λέγαμε
στη δυσάρεστη θέση να προωθήσουν τους εαυτούς τους σε συνθήκες ελεύθερης αγοράς, δημιουργώντας
έργα χωρίς προηγουμένως να έχουν εξασφαλίσει ότι έχει βρεθεί αγοραστής.
Franz Hals, Συμπόσιο των αξιωματικών του Λόχου της πολιτοφυλακής του Αγίου Γεωργίου, 1616
Λάδι σε καμβά, 1.75 Χ 3.24 μ.
Χάαρλεμ, Μουσείο Franz Hals.
Ακόμη και σε ιδιαίτερα προβεβλημένες περιπτώσεις, όπως εκείνη του Rembrandt van Rijn (1606-1669), ε-
νός ανθρώπου που έκανε τα πρώτα του βήματα σ' ένα εύπορο οικογενειακό περιβάλλον και καθιερώθηκε γρήγορα
ως προσωπογράφος, γνώρισε την αποδοχή και την καταξίωση, και όμως, μετά από αρκετές διακυμάνσεις,
πέθανε αφήνοντας ελάχιστα περιουσιακά στοιχεία, καθίσταται σαφές ότι η επαγγελματική ανασφάλεια
γίνεται στο εξής σταθερό χαρακτηριστικό της καλλιτεχνικής ιδιότητας.
Rembrandt van Rijn,
Ο Γιαν Σιξ, 1654
Λάδι σε καμβά, 1.12 Χ 1.02 μ. Άμστερνταμ,
Συλλογή Σιξ.
Jacob van Ruisdael (1628;-1682),
Λιμνούλα ανάμεσα στα δέντρα,
περ. 1665-70
Λάδι σε καμβά, 1.07 Χ 1.43 μ.
Λονδίνο, National Gallery.
99