Untitled - Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση

Tiziano
Ο Πάπας Παύλος Γ΄ με τους
Alessandro και Ottavio Farnese,
1546.
λάδι σε καμβά, 2Χ1.73 μ. Νεάπολη,
Μουσείο Capodimonte.
Ο δεύτερος σίγουρα γνώριζε το έργο του πρώτου, στη δική του όμως παράσταση
μπορούμε να αντιληφθούμε τον συνθετικά κυρίαρχο ρόλο του χρώματος,
έναντι του σχεδίου, με τρόπο που ίσως εμάς, τους σημερινούς θεατές,
μας παραπέμπει σε οπτικές ποιότητες που επικρατούν πριν «νετάρει» ο
φακός της φωτογραφικής μηχανής.
Ο Tiziano είναι ο καλλιτέχνης που εξέλιξε τις αναζητήσεις που πρωτοδιατυπώθηκαν
στο εργαστήριο του Giovanni Bellini και δουλεύτηκαν επίσης
από τον Giorgione, στον υπέρτατο βαθμό. Πρόκειται για έναν καλλιτέχνη με
φήμη αντίστοιχη με εκείνη του Michelangelo κατά τη διάρκεια της ζωής του.
Η άνεση με την οποία πραγματευόταν συνθέσεις θρησκευτικού, μυθολογικού,
αλληγορικού περιεχομένου, καθώς και η ιδιαίτερη ικανότητά του
στην απόδοση της προσωπογραφίας, του εξασφάλισαν πολλές παραγγελίες
,όχι μόνο στη Βενετία και σε όλη τη βόρεια Ιταλία, αλλά και εκτός αυτής.
Ένας από τους σημαντικότερους πάτρωνές του μάλιστα υπήρξε ο Κάρολος
ο Ε΄, ο οποίος και τον έχρισε ιππότη.
Giorgione
Η καταιγίδα, περ. 1508.
λάδι σε καμβά, 0.82Χ0.73 μ.
Βενετία, Accademia.
Tiziano
Παναγία με αγίους και μέλη της οικογένειας
Pesaro, 1519-1526.
λάδι σε καμβά, 4.78Χ2.66 μ. Βενετία,
Santa Maria dei Frari
(εικόνα φιλοτεχνημένη για την
Αγία Τράπεζα)
«Οι πρώτοι βιογράφοι του [Τiziano] μάς πληροφορούν με δέος πως ακόμη και ο παντοδύναμος αυτοκράτορας
Κάρολος Ε΄ τού έκανε την τιμή να σκύψει και να σηκώσει ένα πινέλο που του είχε πέσει κάτω.
Ίσως η χειρονομία του αυτοκράτορα να μη μας φαίνεται κάτι το σπουδαίο, αν αναλογιστούμε όμως
το αυστηρό πρωτόκολλο της Αυλής που επικρατούσε τότε, θα καταλάβουμε πόσο σημαντικό ήταν το
γεγονός ότι οι άνθρωποι πίστεψαν πως η πιο επιβλητική ενσάρκωση της κοσμικής εξουσίας ταπεινώθηκε
συμβολικά μπροστά στο μεγαλείο της ιδιοφυΐας.»
E. H. Gombrich,
Το χρονικό της τέχνης, ΜΙΕΤ, Αθήνα, 1994, σ. 331
70