Untitled - Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση
Untitled - Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση
Untitled - Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Οι πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα προδίδουν μια εντονότερη κινητικότητα γύρω από την εικαστική ζωή<br />
στην πρωτεύουσα· ο νόμος για την ίδρυση της Εθνικής Πινακοθήκης, ήδη από τα τελευταία χρόνια του 19ου<br />
αιώνα, <strong>και</strong> η ανάθεση της διεύθυνσής της στον διακεκριμένο ακαδημαϊκό ζωγράφο Γεώργιο Ιακωβίδη (1853-<br />
1932), που του ζητήθηκε να επιστρέψει από το Μόναχο ειδικά γι’ αυτό το λόγο, είναι ενδεικτικές κινήσεις ως<br />
προς τις παρεμβατικές <strong>και</strong> υποστηρικτικές προθέσεις του κράτους.<br />
Τα ίδια αυτά χρόνια κυκλοφορούν <strong>και</strong> δύο καλλιτεχνικά περιοδικά, τα Παναθήναια (1900-1915) <strong>και</strong> η Πινακοθήκη<br />
(1901-1926), ενώ πολλαπλασιάζονται τόσο οι χώροι που φιλοξενούν εκθέσεις όσο <strong>και</strong> οι συζητήσεις<br />
<strong>και</strong> οι εκδηλώσεις που μπορεί να τις πλαισιώνουν. Το κοινό λοιπόν που παρακολουθεί τα καλλιτεχνικά<br />
πράγματα έχει σίγουρα διευρυνθεί.<br />
Δεν θα πρέπει ωστόσο να φανταστούμε θεαματικές διαφοροποιήσεις στον τρόπο που ζουν <strong>και</strong> κινούνται<br />
οι καλλιτέχνες τη δεδομένη ιστορική στιγμή. Με την εξαίρεση λίγων ισχυρών ονομάτων που καταφέρνουν να<br />
εξασφαλίζουν αγοραστές για τα έργα τους, οι περισσότεροι χρειάζεται να παλέψουν για την επιβίωσή τους.<br />
Τα ονόματα των καλλιτεχνών που εμφανίζονται στο παραπάνω πλαίσιο ανήκουν τόσο στην απερχόμενη<br />
γενιά που παγίωσε ένα ιδιαίτερο ακαδημαϊκό ύφος, γαλουχήθηκε από τις οπτικές προσδοκίες ενός συγκεκριμένου<br />
κοινού <strong>και</strong> τις γαλούχησε, όσο <strong>και</strong> σε νεότερους δημιουργούς που πρόκειται να πρωταγωνιστήσουν στα<br />
χρόνια που θα ακολουθήσουν, προτείνοντας υφολογικές <strong>και</strong>νοτομίες (<strong>και</strong> από ένα σημείο κι έπειτα, εισηγούμενοι<br />
<strong>και</strong> οι ίδιοι ένα νέο είδος ακαδημαϊσμού).<br />
Οι προτάσεις τους βασίζονται στη μελέτη του ιμπρεσιονισμού <strong>και</strong> των καλλιτεχνικών ρευμάτων που τον α-<br />
κολούθησαν <strong>και</strong> αποδεικνύουν το βαθμό στον οποίο γοητεύθηκαν από στοιχεία, όπως η υπέρβαση του ακαδημαϊκού<br />
κανόνα, η χρήση του καθαρού χρώματος, η απεξάρτηση από τις συμβάσεις των τονικών διαβαθμίσεων,<br />
η αποδέσμευση από την πιστή, «φωτογραφική» αναπαραγωγή της φυσικής πραγματικότητας.<br />
Υπήρξαν καλλιτέχνες που δεν κατάφεραν να ξεφύγουν από την επιδερμική αναπαραγωγή των προτύπων<br />
τους <strong>και</strong> άλλοι που πέτυχαν να δώσουν μια εξαιρετικά δυναμική ώθηση στην ελληνική εικαστική παραγωγή·<br />
μεταξύ των τελευταίων ξεχωρίζουν τα ονόματα του Νικόλαου Λύτρα (1883-1927), του Κωνσταντίνου Μαλέα<br />
(1879-1928), του Γεώργιου Μπουζιάνη (1885-1959), του Σπύρου Παπαλουκά (1892-1957) <strong>και</strong> του Κωνσταντίνου<br />
Παρθένη (1878-1967).<br />
Τοπίο της Αττικής, περ. 1920<br />
Κωνσταντίνος Μαλέας<br />
Μουσείο της πόλεως των Αθηνών<br />
Το λιμάνι της Καλαμάτας, περ. 1911<br />
Κωνσταντίνος Παρθένης<br />
Εθνική Πινακοθήκη<br />
149
Change language