فایل پی دی افِ ٠تنِ کا٠ل ر٠انِ ناتنی را دانلود کنید - Mehdikhalaji.com

قفسهي كتابها را نگاه ميكردم.‏ اما به جاي كتاب،‏ قفسه پر بود از جعبههاي كثيف ميوهكه نامرتب،‏ كنار هم و روي هم ريخته شدهاند.‏ تنها آن بالا،‏ يك چند كتابي مانده بود كه ازشيرازه درآمده بود.‏ نگاهام به همان كتابها بود كه بيدار شدم.‏ هنوز هوا روشن نشده بود.‏سماور را به برق زدم و كنارش نشستم.‏ سردم شده بود.‏ بستني داشت آب ميشد.‏ ژنوويونيامد.‏ پاشدم.‏ روي انگشتهاي پا ايستادم و ديدي زدم،‏ مگر بين اين همه آدم پيداش كنم.‏نبود.‏ نشستم.‏ قاشق را گيراندم به بستني.‏ تو چطور ميتواني اين قدر راحت از اعدامدوستات حرف بزني،‏ بعد هم بنشيني و بستني بخوري؟زهرا چنان با مشت ميكوبد روي ميز رستوران كه دخترش ميزند زير گريه.‏ احمدميگويد دوست صميمياش حميد را امروز در زندان سپاه اعدام كردند.‏ وقتي زهرا برامتعريف ميكرد،‏ چشمهاش بريان شده بود.‏ نيم ساعت پيش تلفن زدند.‏ گفتند بروم سرچهارراه ابوريحان،‏ جلو پمپ بنزين.‏ خودشان را معرفي نكردند؟ نه.‏ من هم ميآيم.‏ خواهشميكنم فؤاد!‏ گفتند به نفع خودت است كه تنها بيايي.‏ آنها حتماً‏ تو را ميشناسند.‏ وضعبدتر ميشود،‏ هم براي تو،‏ هم براي من.‏آخر من و تو كه مبارز سياسي نيستيم.‏ هيچ كاري هم نكردهايم.‏ سكوت كرد.‏ توخودت ميداني چه كردهاي.‏ من هم ميخواستي چه كار كنم بدتر از طلاق از احمد.‏ اگر تورا دوست دارد،‏ چرا حالا كه طلاقات داده،‏ اين طور اذيت ميكند؟ تو هم اصول دينميپرسي فؤاد!‏ من چه ميدانم.‏ گوشي را كه گذاشتم،‏ سيگاري آتش كردم.‏ بوي گندي تويسرم پيچيد.‏ داشت خفهام ميكرد.‏ سيگار را از لبام برداشتم.‏ فيلترش را آتش زده بودم.‏دو سه ساعتي كه گذشت،‏ زنگ زدم.‏ كسي گوشي را برنميداشت.‏ گفته بود بهمحض برگشتن خبر ميدهد.‏ اما طاقت نداشتم.‏ پنج دقيقه به پنج دقيقه زنگ ميزدم.‏ساعت پنج صبح شد.‏ حالا سيزده ساعت بود كه از زهرا خبري نداشتم.‏ هر فكر احمقانهايبه ذهنام ميآمد و از پشت پلكها خنجر ميكشيد به چشمهام.‏ قطعاً‏ نميخواستند زهرابرود و دوباره با احمد زندگي كند.‏ زهرا كار خاصي هم نميكرد.‏ فقط نقاشي ميكشيد.‏نقاشي درس ميداد.‏ پس از جان او چه ميخواستند؟ لابد مشكل،‏ من هم نيستم؛ و گرنه٩٤