فایل پی دی افِ ٠تنِ کا٠ل ر٠انِ ناتنی را دانلود کنید - Mehdikhalaji.com

مشامام را خراش ميداد.‏ بالاتنهام از فشار تودهي مردم،‏ آن طرف نرده خم شده بود؛ انگارميخواهم خودم را پرت كنم كف رودخانه.‏ رودخانه خشك بود،‏ مثل بيشتر اوقات؛ اما پر بوداز پاسدارها و چند روحاني كه آفتاب،‏ سفيدي و سياهي عمامههاشان را بيرنگتر ميكرد.‏همه در ولوله بودند.‏پشت يك بلندگو داشتند اطلاعيه ميخواندند.‏ يك ماشين نيسان از زير پل گاز داد وغُرّيد.‏ بيست متري آمد جلوتر؛ جايي كه همه ببينندش.‏ پشت وانت چند پاسدار ايستادهبودند.‏ زني با صورتي پوشيده،‏ كف وانت نشسته،‏ لولهي چند ژ-سه دورش را گرفته بود.‏آخوندي پشت بلندگو رفت.‏ كلمهها را نميشنيدم.‏ مردم پشت سر من يا لعنت ميكردند ياتف.‏ دهانها باز بود.‏ بوي ماندگي ميآمد.‏ هوا پر از كف شده بود؛ كفهاي تشنه و تفتيده.‏مرد عمامه بهسر مردم را به آرامش دعوت كرد تا حكم خدا جاري شود.‏ كنار رودخانه،‏ آنبالا،‏ زير كاجهاي پاكوتاه،‏ زنها ايستاده بودند تا سنگسار زن را تماشا كنند.‏ حكم زنِ‏ زانيهيمحصنه رجم است.‏ آشيخ عليپناه سرش را توي كتاب لُمعه فروبرده بود.‏هميشه همينطور بود.‏ وقتي هم راه ميرفت،‏ سرش آنقدر پايين بود كه خيالميكردي سنگيني عمامهي به آن بزرگي را روي گردن چروكيدهاش به سختي تحملميكند.‏ ‏ِنكاح در لغت به معناي گاييدن است.‏ دو سه طلبهي كنارم پقي زدند زير خنده.‏جديت آشيخ عليپناه سر همه ما را هم توي كتاب لُمعه فروبرد.‏ يكي از طلبهها پاشد و ازمسجد بيرون رفت.‏ تا آخر درس برنگشت.‏ فرداش سرش را آورد نزديك گوشم.‏ جنُب شدهبودم.‏ آخر بد جوري رك درس ميدهد.‏ رفتم توي دستشويي و استمناء كردم.‏ ديگرنميتوانستم وارد مسجد شوم.‏ سال بعدش بود كه به اصرار كمال،‏ همبحثام،‏ رفتيم خانهياو؛ در واقع خانهي پدرش.‏ خاكفَرَج زندگي ميكردند.‏ همهي مردهاي خانوادهاش روحانيبودند.‏ پدرش فقيه مشهوري بود.‏ دالان دم در را كه رد كرديم،‏ از پنجرهي چوبي اتاقهاكتابهاي پوستي را ديدم كه در قفسه روي هم انبار شده بود.‏ حتماً‏ خيلي از آنها خطيبودند.‏١١