فایل پی دی افِ ٠تنِ کا٠ل ر٠انِ ناتنی را دانلود کنید - Mehdikhalaji.com

فرصتي بود كه داشت،‏ تا لحظهاي دور از شب و روز،‏ خيلي كوتاه،‏ به چيزي فكر كند غير ازآنچه هميشه بر سرش ميآيد.‏ وقتي نزديك عوارضي تهران ميشدم،‏ بو تغيير ميكرد.‏درست مثل وقتي كه از سالن فرودگاه اورلي بيرون آمدم.‏ چيز ديگري خودش را نشانميداد با بوش.‏ بوها نشانهاند؛ نشانهي حضور چيزي ديگر،‏ كه گاه چيزي جز خود آن بونيست.‏يك لحظه حضور غريبهاي را در فضا احساس كردم.‏ فكر درس و امتحان،‏ مرا ازاطراف غافل كرده بود.‏ درس آقاي بِرك كه برام جذاب بود،‏ دلهرهآور شد.‏ شاگردان كلاساز هميشه بيشتر بودند.‏ چرا امروز كلاس اين قدر شلوغ است؟ پشت سرم را نگاه كردم.‏لحظهاي چشمام رعد و برق زد.‏ سرم را برگرداندم.‏ امكان نداشت.‏ بدنام خشك شد.‏ چقدرپيش آمده بود كسي را ديده و ياد كس ديگري افتاده و تا مدتي در فكر و خيال آن به خودپيچيده باشم.‏ اما اين بار انگار خودش بود.‏ خودش؟ چهطور ممكن است زهرا در سوربنباشد؟فكر كردم خيلي وقت است حالم خوب نيست،‏ از بس به خودم فشار آوردهام.‏ برايتمديد كارت اقامتام بايد پول جور ميكردم.‏ معلوم نبود بتوانم توي كتابفروشي كمپاني درخيابان سن ژرمن كارم را ادامه دهم.‏ از بار زدن كتاب هم ديگر ذلّه شده بودم.‏ درسِ‏دانشگاه روز به روز سنگينتر ميشد.‏ ميترسيدم برگردم و دوباره پشت سرم را نگاه كنم.‏اگر برميگشتم و ميديدم خودش نيست چه؟ حتا اگر خودش بود چه؟ تمام بدنام شروعكرد به سوزن سوزن شدن.‏ طبقهي دوم دانشگاه را روي كلهام گذاشته بودند.‏ تمام بدنامبيحس بود.‏ نفهميدم بِرك كي آمد.‏ توي سر من پر از سر و صدا بود.‏ فقط يك آن فهميدمكلاس،‏ ساكت ساكت است و بِرك دارد درباره مفهوم تصوير در ايتالياي دورهي رنسانسحرف ميزند.‏ كلمات بِرك،‏ بريده بريده به گوشم ميآمد.‏ زهرا؟ بعد از اين همه سال و سالو مصيبت؟ راستي چه مصيبتي؟هيچ چيز يادم نميآمد.‏ ديدم بدنام دارد ميلرزد.‏ كسي آيا متوجه حال من بود؟ گفتمبهتر است تا پس نيفتادهام بروم بيرون.‏ با اشارهي سر از برك اجازه گرفتم و از كلاس٤٦