فایل پی دی افِ ٠تنِ کا٠ل ر٠انِ ناتنی را دانلود کنید - Mehdikhalaji.com

FPTTPPTگذشته به اندازهي حضورش در زمان حال و اثرش در زمان آينده ارزش دارد.‏ گذشتهرا بايد جايي آورد كه مصرفي داشته باشد.‏ جام را دستام داد.‏ دستهاش دور بازوهاشپيچيد.‏ تلخي ملايمي روي زبانام پهن شد.‏ سيگار را با آتش شمع روي ميز گيراندم.‏ اوايلكه آمده بودم پاريس،‏ براي تقاضاي پناهندگي،‏ صبحي زود رفتم ادارهي پليس.‏ پاريسصورت يك روسپي را داشت كه با همهي زيبايي،‏ از آن همه جلوهفروشي شبانه خسته بود وخدا خدا ميكرد تا خورشيد پردهي نورانياش را روي چهرهاش بياندازد،‏ بتواند چند ساعتيبخوابد.‏ جلو ادارهي پليس از هر مليتي با هر رنگ و قيافهاي پيدا ميشد.‏ زودتر از من دهپانزده نفري آمده بودند و چند تا از آنها تويِ‏ پتوهاي خود خزيده و خوابيده.‏ ساعتي گذشت.‏نگاه ترحمآميز مرد نگهبان با بوي ناشتاي دهانها ميآميخت و ته ذهن آدم را از دلواپسيپر ميكرد.‏از ميان پتوها مردي با كت و شلوار چروكيدهاش پا شد.‏ پوست كدر صورت،‏ ريشتُنُك و آشفته و چشمهاي پفآلود سن مرد را از آنچه بود بيشتر نشان ميداد.‏ نگاهي بهپشت سر خود انداخت و لبخندي زد.‏ پتو را در دستهاش تكاند و تا كرد.‏ بلند خنديد.‏ باصدايي بلند رو به جمعيت گفت:‏Je vais boire un café comme un prince et je reviendrais comme4un roi.TPFقهقههي جمعيت،‏ زمختي ساختمان ادارهي پليس را رسوا ميكرد.‏ همه ‏«ق»هايفرانسه را ‏«ر»‏ ميگفت.‏ معلوم بود كه از عربهاي شمال افريقاست.‏ او به گذشتهي خودچگونه ميانديشيد؟ داشت كاريكاتور ميساخت.‏ زير فشار گذشتهاي كه او را صبح زودجلوي ادارهي پليس خوابانده بود،‏ موقعيت وجودياش را به سخره ميگرفت.‏ سربهسر مردنگهبان ميگذاشت.‏ از او سيگاري گرفت و با فندكاش سيگار او را روشن كرد.‏ چقدر سبك4مثل يك شاهزاده ميروم قهوهاي بخورم و مثل يك شاه برخواهم گشت.‏٨٥