فایل پی دی افِ ٠تنِ کا٠ل ر٠انِ ناتنی را دانلود کنید - Mehdikhalaji.com

هرچه به ذهنم فشار آوردم،‏ يادم نيامد كجا اين زن را ديدهام.‏ تا وارد لابي هتل شد،‏نگاهاش مستقيم افتاد به من.‏ موهاش آرايشي قديمي داشت؛ بافته بالاي سر و دو رشته ازسمت راست،‏ حلقه شده كنار صورت.‏ هنرپيشههاي زنِ‏ فيلمهاي سياه و سفيد دههي پنجاهرا ياد آدم ميآورد.‏ با اين حال،‏ ميني ژوپي كرِمرنگ پوشيده بود و بلوزي يشمي و ساده كهآستينهاش نزديك مچ توقف ميكرد.‏ چشمهاش روشن روي چشمهام ميتابيد.‏ وقت ورود،‏زودتر از مرد همراهش آمده بود تو،‏ ولي حالا مرد جلوتر از او به سمت پذيرش هتلميرفت.‏ با احتياط قدم برميداشت.‏ انگار روي حجمي شيشهاي راه ميرود و ميترسدپاشنهي كفشهاش روي آن تَرَكي بيندازد.‏ حتا وقتي نگاهمان را از روي هم برداشتيم،‏ ازدست و پام خبر نداشتم.‏ حسشان نميكردم.‏ با گوشهي چشم ميديدم گوشهي لباش رازير دندان مزه مزه ميكند.‏چايام را هورت كشيدم.‏ كمي داغ بود.‏ صداي حرفزدن آنها را با مسئول پذيرشهتل نميشنيدم.‏ فرم پر كردن و كليد گرفتنشان چند دقيقه بيشتر طول نكشيد.‏ چمدانينداشتند.‏ فقط مرد كيف بزرگي به دست داشت.‏ دكمهي آسانسور را فشار داد.‏ باقيماندهي١