Drodzy Czytelnicy, w dwóch ostatnich numerach „PrzeglÄ du” podej ...

P isarkaz Uniwersytetu SzczecińskiegoTEMAT NUMERU„Ta uczelnia to dla mnie więcej niż miejsce pracy, to miejsce życia” – mówiła prof. Inga Iwasióww czasie spotkania z czytelnikami w przestrzeni akademickiej. – „Chciałabym być pisarkąz Uniwersytetu Szczecińskiego, takie jest moje marzenie”. Na promocję najnowszej powieściautorki Ku słońcu, ale także badaczki literatury, związanej od wielu lat ze szczecińską uczelnią,przybyły tłumy czytelników.Ku słońcu (Wydawnictwo Świat Książki, 2010) todruga powieść artystki zajmującej się krytyką feministyczną,będącej prekursorką tej metody badanialiteratury w Polsce. Inga Iwasiów, profesorka zwyczajnaUniwersytetu Szczecińskiego, dyrektorka InstytutuPolonistyki i Kulturoznawstwa US, redaktorkanaczelna dwumiesięcznika „Pogranicza” jest dziśjedną z najważniejszych postaci szczecińskiej nauki.Będąc cenioną w Polsce badaczką twórczości literackiej,zaczęła pisać teksty artystyczne (debiut prozatorski:Miasto-ja-miasto Szczecin 1998). Jej pierwszapowieść Bambino (Wydawnictwo Świat Książki,2008) przyniosła nominacje do najważniejszychnagród literackich w Polsce(Nike, Cogito), tekst ten stanąłteż w szranki z literaturąeuropejską (Angelus).Opowieść dwóchskrzydeł ołtarzaSpotkanie zorganizowane28 kwietnia 2010 r.w Willi West-Ende przezBiuro Promocji i InformacjiUS oraz WydawnictwoŚwiat Książki miało wyjątkowycharakter. Fragmentypowieści przeczytała BeataZygarlicka, aktorka TeatruWspółczesnego, całośćspotkania animowała redaktorkanaczelna „PrzegląduUniwersyteckiego” ElżbietaB. Nowak. „Mam wrażenie,że rozmawialiśmy niezwykleintymnie” – przyznałapod koniec spotkania pisarka.Tę szczególną atmosferęzawdzięczaliśmy przede wszystkim prowadzącemu– prof. Jerzemu Madejskiemu, który nawiązał do różnychwątków zawartych w powieści, ale też skłoniłautorkę do niecodziennych wyznań. Odkrywaniutajemnic związanych z warsztatem pracy pisarskiejsprzyjała sama powieść, mająca wymiar autobiograficzny.Ku słońcu to druga część „szczecińskiej sagi”, jakpiszą krytycy, dotykająca problemów tożsamości,pamięci, historii, historiografii. Co istotne, choć wpisujesię ona w dyskursy teoretyczne o współczesnejkulturze, pozostaje antyteoretyczna, emocjonalnai na wskroś „ludzka”. „To opowieść dwóch skrzydełołtarza” – mówiła w czasiepromocji książki autorka –„najpierw cofa się głębokow przeszłość, a potem próbujeodpowiedzieć na pytanie,co z tego wynika”. Punktemwyjścia powieściowej fabułyjest dziejąca się współcześniewizyta w Polsce Magdy, któraprzyjeżdża pożegnać umierającąciotkę Ulę. Powrót doznanego z dzieciństwa i młodościSzczecina uruchamiaszereg skojarzeń z przeszłościi pojawienie się znaczącychsnów. Pisarka kolejnoprzywołuje szereg zdarzeńodtwarzanych przez swoichbohaterów z pamięci i niespełnionychtęsknot, częstoodkrywając miejsca bolesne.„Z jednej biografii wynika jakaśnitka, która nagle zaplączesię komuś innemu wokółszyi” – przyznała autorka,Kamila Paradowskadoktorantka WydziałuFilologicznego USprof. Inga Iwasiówfot. Jerzy Giedrys21