Drodzy Czytelnicy, w dwóch ostatnich numerach „PrzeglÄ du” podej ...

TEMAT NUMERUprzeciw dzieleniu się władzą na różnych szczeblachz kobietami. Władzą symboliczną i konkretną, u nas, nauniwersytetach także idzie o oba zakresy terminu „władza”.Mam wrażenie, że dziś spotykam o wiele więcejdowodów oporu przed namysłem nad konsekwencjamifaktycznej równości kobiet i mężczyzn niż parę lattemu. Wówczas nie czułam się kimś, kto ma „przeorać”.To dzisiaj się tak czuję, a zarazem nie mam ochoty natakie samopoczucie.J. Wodzik: Przykładem może być to, co stało się naUniwersytecie Gdańskim, kiedy tam chciano powołaćgender studies. Wtedy dziekan wydziału prawa i administracjipowiedział, że jeśli się to stanie, to on otworzycentrum badań nad pedofilią. Chyba nawet nie wartokomentować tej wypowiedzi.J. Wodzik: Już o tym mówiliśmy, ale powrócę dotej według mnie ważnej kwestii, bo związanej z funkcjonowaniemwykształconych na uniwersytecie kobiet.Musimy się zastanowić nad tym, że skoro jest ich corazwięcej, to jaka jest tego konsekwencja na rynku pracy?Skoro moi koledzy z uczelni dostają pracę, a koleżankimają z tym problem, jest to dysproporcja. Czy dziewczynysą mnie zdolne? Jeśli kształcimy więcej kobiet, toczy coś się zmienia w społeczeństwie?E. Szuszkiewicz: Mamy coraz bardziej wykształconespołeczeństwo, co jest dobre, chociażby dlatego, żematki są coraz bardziej wykształcone.J. Wodzik: Ale nie pracują zawodowo i tym samymmniej liczą się w kontekście społecznym.prof. Inga Iwasiów,dr Maciej Kowalewskifot. Krzysztof TrzcińskiE. Szuszkiewicz: Wydaje mi się, że tu mniejchodzi o uregulowania prawne, a bardziej o zmianęmentalności ludzkiej, a na to potrzebne są naprawdędziesiątki, setki lat. I ta zmiana się dokonuje. Mężczyźnizawsze będą postrzegać kobietę w ten samsposób, jeśli ich mentalność nie ulegnie transformacji.W przeciągu wieków nastąpił tutaj ogromnypostęp.I. Iwasiów: Ale my nie mamy czasu. Nie możemyczekać jeszcze stu czy dwustu lat. Świat przyspieszył.Właśnie jesteśmy w takiej rzeczywistości, w którejcoraz więcej jest kobiet na uniwersytecie i nie możemyczekać, aż sama mentalność ulegnie ewolucyjnejprzemianie. Teraz jest teraz, powtórki nie będzie.E. Szuszkiewicz: W takim razie co ma się stać, coma się zmienić?E. Szuszkiewicz: Ale to nie jest kwestia tego, czykobieta ukończyła uniwersytet, czy jakąś inną szkołę.Jeśli pracodawca w prężnie działającej firmie ma dowyboru chłopaka czy dziewczynę na stanowisko, tokogo wybierze? Dziewczyna kojarzona jest zaraz z zakładaniemrodziny, z macierzyństwem. I to jest właśnieproblem. Dlatego ważne jest zapewnienie pewnychstruktur, takich jak żłobki i inne instytucje, które będąmogły zapewnić kobiecie możliwość realizacji zawodowej.Oczywiście są też mężczyźni, którzy zajmują siędziećmi i to jest też duża zmiana w społeczeństwie.M. Kowalewski: Rzeczywiście, statystyki przedstawiająwiększą liczbę bezrobotnych kobiet, ale jeżeliprzyjrzymy się ilości firm zakładanych przez absolwentów,to reprezentantek płci pięknej jest więcej. Chciałemjeszcze podjąć wątek sposobu studiowania, ponieważwydaje mi się istotny. Z moich obserwacji wynika,11