Clausewitz-savas-uzerine

Tarihi olaylara yüzeysel bir biçimde deðinmekle yetinmenin
bir diðer sakýncasý da, okuyuculardan bazýlarýnýn ya bunlarý hiç
bilmemelerinden ya da bu konuda yazarýn niyetini anlayacak kadar
bilgi sahibi olmamalarýndan ileri gelir. Böyle olunca da, ya
yazarýn dediklerini körü körüne kabul ederler ya da söylenilenlerin
hiç birine inanmazlar.
Kuþkusuz tarihi olaylarý canlandýrarak bunlarý yazarýn ileri
sürdüðü tezlerin birer kanýtý olabilecek þekilde [sayfa 197] okuyucunun
gözleri önüne sermek kolay bir iþ deðildir. Çünkü yazarlarýn
genellikle buna ne olanaklarý, ne zamanlarý ne de yerleri vardýr.
akat biz yine o kanýdayýz ki, yeni veya tartýþmaya açýk bir fikri kabul
ettirmek söz konusu olduðunda, on örneði sadece sýralamaktansa,
inceden inceye çözümlenmiþ tek bir örnek vermek çok daha
öðreticidir. Bu yüzeyde kalan sýralamanýn en zararlý yaný, yazarýn
bunlarý doðru olmayan yorumlarýný kanýtlamak için kullanmak istemesinden
ziyade, kendisinin de aslýnda bu olaylar hakkýnda hiç
bir zaman tam ve derin bir bilgi edinmemiþ olmasýdýr. Bu yüzden
de, yazarýn bu yanlýþ ve geliþigüzel tutumu, tarihe bu gayrý ciddi
yaklaþýmý, yüzlerce hatalý fikirlerin ve temelden yoksun teorilerin
ortaya çýkmasýna yol açmaktadýr. Oysa, yazar tarihten çýkarmak
istediði her yeni teoriyi olaylarýn doðru bir tahliline ve aralarýndaki
iliþkilerin incelenmesine dayanmayý görev bilmiþ olsaydý, bu zararlý
sonuçlardan hiç biri meydana gelmezdi.
Tarihi örnekleri kullanmanýn güçlüðünü ve bu konuda gösterilmesi
gereken dikkat ve titizliði göz önüne aldýðýmýz takdirde,
yakýn tarihin bu örnekleri seçmek için en uygun zemin olduðunu
anlarýz; tabii iyice hazmedilerek sunulmalarý þartýyla.
Daha eski çaðlarda gerek savaþla ilgili koþullar gerekse savaþý
yönetme usulleri farklý idi, onun için onlardan çýkaracaðýmýz dersler
bizim için hem teorik hem de pratik bakýmdan daha az yararlýdýr;
bundan baþka, askerlik tarihi, diðer tarihler gibi, zamanýn geçmesiyle
birçok özelliklerini ve ayrýntýlarýný kaybeder, solmuþ veya
kararmýþ bir tablo gibi renginden ve hayatiyetinden çok þey yitirir
ve geriye sadece silik bir fon ya da büyük lekeler kalýr.
Savaþ yönetiminin bugünkü durumuna baktýðýmýzda, Avusturya
Veraset savaþlarýndan bu yana cereyan eden savaþlarýn hiç
deðilse kullanýlan silahlar bakýmýndan bugünün savaþlarý ile büyük
bir benzerlik arz eden belki yegane savaþlar olduðunu ve deðiþen
Clausewitz
Savaþ Üzerine
143