Clausewitz-savas-uzerine

duklarý ölçüde meþgul olur, ve bu konulardan herbiri, muharebenin
biçimine ya da anlamýna deðinmelerine göre, ya taktik ya da
stratejik konular olarak ele alýnacaktýr.
Okuyucularýmýzdan bir çoðu, kuþkusuz, taktik ve strateji gibi
birbirine o kadar yakýn iki þeyin arasýnda bu kadar titiz bir ayýrým
yapmanýn tamamen gereksiz bir þey olduðunu, çünkü bu ayrýmýn
savaþýn yönetimi üzerinde doðrudan doðruya bir etkisi bulunmadýðýný
söyleyeceklerdir. Evet, teorik bir ayýrýmdan muharebe alanýnda
dolaysýz etkiler beklemenin, pek bilgiççe bir davranýþ olacaðýný
biz de teslim ederiz.
Ne var ki, her teorinin ilk görevi kavram karýþýklýðýný önlemek,
birbirine karýþtýrýlan, çoðu zaman müphem ve muðlak fikirlere
bir açýklýk getirmektir. Ancak terimlerin ve kavramlarýn anlamý
üzerinde anlaþtýktan sonradýr [sayfa 134] ki, sorunlarýn çözümlenmesinde
baþarýya ulaþabilir ve yazar ile okurun olaylara ayný görüþ
açýsýyla baktýklarýndan emin olabiliriz. Strateji ve taktik, zaman ve
mekan içinde birbirini karþýlýklý olarak etkileyen, iç içe girmiþ faaliyetlerdir;
ancak aralarýnda temel bir ayrýlýk vardýr, ve her ikisinin iç
yasalarýný, karþýlýklý iliþkilerini iyice anlayabilmek için her birinin
niteliðini açýkça tanýmlamak ve belirlemek þarttýr.
Bütün bunlara boþ þeyler gözü ile bakan ya her türlü teorik
düþünceye karþýdýr, ya da saðlam bir temele dayanmayan ve insaný
hiç bir yere götürmeyen karmakarýþýk ve girift düþünceler hiç bir
zaman kafasýný kurcalamamýþtýr; eðer sýk sýk savaþ yönetimi üzerinde
kah yavan kah abartmalý bir sürü saçma sapan genellemeler
okumak ve iþitmek zorunda kalýyorsak, bunun nedeni bu konuda
bugüne kadar bilimsel bir araþtýrma yapýlmamýþ olmasýdýr.
BÖLÜM II
SAVAÞ TEORÝSÝ ÜZERÝNE
1. Baþlangýçta “savaþ sanatý” deyiminden sadece silahlý
kuvvetlerin savaþa hazýrlanmasý anlaþýlýrdý
Eskiden, “savaþ sanatý” ya da “savaþ bilimi” deyince akla
Clausewitz
Savaþ Üzerine
89