ՆՈՐՔ 2017-III
2017-3
2017-3
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
«Մեծ առօրյա» չափածո նովելը առանձնանում է մյուսներից իր փիլիսոփայությամբ<br />
և գեղագիտական որակով։ Չարենցը ձեռնամուխ է լինում հասարակական<br />
պրոցեսների անմիջական նկարագրության։ Հեղինակի տեսանկյունը չեզոքացված է։<br />
Դեպքերը ներկայացվում է սովետական իշխանությունների նկատմամբ գաղտնի<br />
հակակրանքով լցված մի հաշվետարի աչքերով։ Այստեղ Չարենցը մի հնարքի է<br />
դիմում, որով կարողանում է իրականության երկու պլանների՝ կենցաղի ու հանրային<br />
կյանքի հետաքրքիր հարաբերակցություն ստեղծել։ Ինչպես արդեն նշել ենք,<br />
հերոսի հետ ծանոթությունը սկսվում է «վսեմ ու անիրական» մի հրաշքից, որն ամբողջովին<br />
կոնտրաստի է ենթարկում հաշվետարի ռոճիկից ռոճիկ ընթացող տաղտուկ<br />
առօրյան։<br />
Եվ ստեղծվում է մի հակադրություն։ Չարենցը հաշվետարի աչքերով տեսնում<br />
է, որ սովետական իշխանությունների քաղաքական նպատակը ոչ այլ ինչ է, քան<br />
ուտոպիա, և հնարավոր չէ հասնել այդ եզրակետին, քանի դեռ ժողովուրդը տգիտությունից<br />
ու մանր շահադիտական պայքարներից բացի ոչինչ չի տեսել, և մարդկանց<br />
փոխելու համար շատ երկար ժամանակ է հարկավոր։<br />
Եվ ի՞նչ է տեսել` տգիտությունից<br />
Եվ սառը, փոքրիկ շահերի համար<br />
Իրար դեմ մղվող պայքարից բացի…<br />
Վերևում գործին անծանոթ մարդիկ,<br />
Եսասեր, իրար ոտքի տակ փորող,<br />
Անդեմ, ինքնագոհ և ստրկամիտ:-<br />
Իսկ գործարանի բանվորնե՞րը… Օ,<br />
Կա՞ արդյոք թեկուզ լույսի մի նշույլ<br />
Այս մարդկանց կյանքում…<br />
…նրանց<br />
Փոխելու համար սերունդնե՛ր են պետք<br />
Եվ ո՛չ թե օրեր, կամ տասնամյակներ:<br />
131
Change language