ՆՈՐՔ 2017-III
2017-3
2017-3
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ԱՐՁԱԿ ԱՂԱՎՆԻ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ<br />
ՑԵՑԸ<br />
- Մամ, հարևան Քնարն էր եկել, քեզ էր հարցնում, ասեց. հենց գաս` իրենց տուն մտնես:<br />
Ձեռքիս առևտուրը ցած դրի: Հոգնած տուն եմ մտել աշխատանքից, ուզում եմ<br />
նստել գոնե հինգ րոպե: Բայց դե Քնարը կանչում է, ավելի լավ է գնամ, քանի ինքը չի<br />
եկել ետևիցս: Դուռ-դռի հարևաններ ենք, ու թեև ես օրվա մեծ մասը տանը չեմ,<br />
Քնարն առանց ինձ մի բաժակ սուրճն անգամ չի խմում:<br />
- Դուռը ծածկիր, առաջ արի,- լսեցի Քնարի ձայնը: Սենյակում մութ էր:<br />
- Մարդ կա՞ քնած, Քնար, թե հարմար չի` հետո կգամ:<br />
- Ստո՛պ,- հրահանգեց Քնարն այնպիսի տոնով, որ մեխվեցի-մնացի տեղումս.<br />
- Ե՞վ:<br />
- Ցեց ա մտել, մի ժամ ա չեմ կարողանում հանել, ես քշում եմ, ինքը նորից հայտնվում ա:<br />
- Քնար, դու խիղճ ունե՞ս։ Ես հոգնած, հալ չկա վրաս․․․ Մի ցեցի պատճառով ինձ<br />
կանչել-բերել ես:<br />
-Պա՜հ, ոնց որ Վաշինգտոնից ես եկել, տնաշեն, կողքի դուռն ա, էլի:- Ձայնը մեղմեց<br />
ու ավելի խնդրաբար շարունակեց։– Արդեն մի ժամ ա ձեռքը կրակն եմ ընկել... Հիմա<br />
էլ մտել ա պատուհանի ու վարագույրի ձողի արանքն ու՝ ո՛չ էս կողմ, ո՛չ էն...<br />
- Լավ, Քնար ջան,- փորձեցի կատակել,- ցեց ա, եղածը մի բան չի, մի քիչ կթռվռա, կգնա:<br />
- Բա դա ասելու բա՞ն ա, Անուշ, ուրեմն իմ շուբը սրա բաժին ընթրիքը դառնա՞,<br />
դրա համար ե՞մ քսան տարի աչքիս լույսի պես պահել:<br />
Մթությունը քողարկում էր ակամա լայնացող ժպիտս:<br />
Քնարի «շուբը» մեր շենքի սրբությունների շարքին է դասվում, Ամերիկայից հորաքույրն<br />
էր բերել քսան թե քսանհինգ տարի առաջ` ձյունաճերմակ բնական մորթուց<br />
մուշտակ էր, որ էն թվերին մի ողջ կարողություն կարժենար: Մութ տարիներին խեղճ<br />
Քնարս ու՞ր էր գնում, որ սպիտակ մուշտակն էլ հագներ: Մի քանի տարի, հերթով՝<br />
թանգարան այցելելու նման, բոլոր հարևանները եկան, տեսան, «ա՜խ» քաշեցին,<br />
սուրճ խմեցին, հետն էլ Քնարի սարքած անմահական չրերը գովեցին…<br />
Եղբոր հարսանիքին Քնարն առաջին ու վերջին անգամ հագավ իր ձյունաթույր<br />
մուշտակը: Տուն եկավ, կախեց պահարանի պատվավոր արանքում ու բազմաթիվ<br />
նավթալինե տոպրակիկներ կախեց շուրջը: Վերջերս ժամանակակից, նոր նյութերով<br />
է խնամում` եթե հնարավոր լիներ, վստահաբար ազդանշանային համակարգ էլ<br />
կանցկացներ՝ բոլոր թռչող ու քայլող միջատներից պաշտպանելու համար...<br />
Հետո քրոջ աղջիկը՝ Գայուշը, հարսանիքին գցել էր ուսերին: Նկարներն այնքան<br />
էին հավանել, որ Քնարը չկարողացավ մերժել, երբ Գայուշի մոտիկ ընկերուհին, որ<br />
38
Change language