Heft 3/2008

Rezensionen
Marlies Havekost ut Neddersassen
hett mit ehr „Afschied von ’n Freund
üter Schaultiet“ en Geschicht schreven
– en Schölerleev, de en Leven lang
naklingen deit – de een erinnern lett,
wosück weer dat bi di? Se nimmt Afscheed
op de Truerfier vun ehrn
Schoolfründ, vun en Leev, de ehr Leven
beröhrt hett, as de Bottervagel, de
in de Küll över’n Sarg henseilt un ok
starven mutt. Dat beröhrt deep un ok
ehr Plattdüütsch is wunnerbor to lesen
un to verstahn.
„Ballerspöl“ heet de Geschicht vun
Elisabeth C. Klock ut Ostfreesland.
Computerspele hett se to’n Inhalt un
wosück dat junge Minschen so beinflussen
kann un deit, dat se Realität un
Droomwelt nich mehr uteenanner hollen
köönt. Wat dorbi rutkamen kann,
dat wiest de Schrieversch erschreckend
op. De Leser hett mit disse Geschicht
bannig to doon un dor blifft de
Fraag: Wat deit Knut? Wosück löppt
dat wieder or to’n Enn. Man kann ehr
nich so gau ut’n Gedächtnis schuven.
Se krüppt dor jümmers wedder rin.
Man fraagt sik: Wat malöört? ’n Leser
so tofaten to kriegen – Respekt un
wieder so!
Un denn is dor noch de Vertellen
„Emily ehr Möpse“ vun Peter Maurer,
de in’n Kreis Sebarg opwussen is.
Dormit hett he en heel hööglich
Wiehnachtsgeschicht schreven – mal
so ganz anners, as man dat wennt is.
Bi‘t Lesen is man jümmers an’t Smustergrienen
un denkt: jüst so harr dat
bi uns Wiehnachtsmärken opföhren in
de School ok lopen kunnt. Maurer
maakt een veel Freid mit disse Geschicht.
Dat is ok een to’n Vörlesen bi
Lütt un Groot in de Wiehnachtstiet.
Wenn sik ok in mennig een vun de
Vertellen dat Erinnern an fröher wedderfinnen
deit, so is de Fachjury dat
Utsöken un Tosamenstellen vun dit
Book wedder glückt. Dit Mal sünd föffteihn
Schrieverslüüd dorbi, de bet nu
to noch nie nich in de „Vertell doch
mal“-Böker to finnen weern. Dat wiest
op: Wi hebbt een riek Potential an
plattdüütsch Schrievers, ok junge
Lüüd. Dat maaakt Moot för de Tokunft
vun uns Spraak.
Dat Book kann man ohn Wenn un Aver
ünner de Lüüd bringen.
In de School – Vertell doch mal – 25
plattdeutsche Geschichten. Herausgegeben
vom Norddeutschen Rundfunk
Landesfunkhaus Schleswig-
Holstein in Zusammenarbeit mit den
Sparkassen. Erschienen 2008 im
Wachholtz-Verlag, Neumünster. ISBN
978-3-529-04862-3.
Christa Heise-Batt
Fritz Reuter is niech rutkomen
Bi Hinstorff in Rostock gifft dat een
niegen Druckband vun Fritz Reuter
sien “Stromtid”. Dat schöne un heel
bekannte Book vun den meckelbörgischen
Dichtersmann hett in ’n Ganzen
766 Sieden, is een Taschenbook
un geiht noh de Utgoov vun 1966/
1967, de Kurt Batt domols rutgeeven
hett. Alleen de Anhang, wo enkelte
Wüür un Utdrücke verklort waard,
mookt al öber 50 Sieden ut. Man ook
so is “Ut mine Stromtid” för de Fründ’n
vun Fritz Reuter sien Wark jümmer
wedder fein to lesen.
89
Quickborn308-1.Korr.
89
22.09.2008, 9:50 Uhr