Energetyka wiatrowa w Polsce Wind energy in Poland - TPA Horwath

jest nie mniejsza niż 100 MW oraz te lokalizowane na
polskich obszarach morskich. W drugiej grupie natomiast
wskazane są instalacje wiatrowe o wysokości
nie niższej niż 30 m lub zlokalizowane na obszarach
objętych formami ochrony przyrody, o których mowa
w art. 6 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie
przyrody, tj. parki narodowe, rezerwaty przyrody,
parki krajobrazowe, obszary chronionego krajobrazu,
obszary Natura 2000, użytki ekologiczne i zespoły
przyrodniczo-krajobrazowe.
Nieprecyzyjne unormowanie procedur środowiskowych
istotnie utrudnia sprawne przygotowanie projektu.
Organy mają bowiem trudności z oceną metodyki
badań środowiskowych przedstawianych przez inwestorów
oraz uzgodnieniem wyników zakresu przedstawionego
raportu z lokalną oceną oddziaływania na
środowisko oraz studium uwarunkowań i kierunków
zagospodarowania przestrzennego gminy. Ponadto,
uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach
nie zawsze kończy proces oceny oddziaływania na
środowisko. Może się okazać, że na etapie ustalania
uwarunkowań środowiskowych brak jest dostatecznych
informacji o potencjalnych oddziaływaniach planowanego
przedsięwzięcia. Dotyczy to w szczególności sytuacji
przeprowadzenia postępowania w sprawie oceny
oddziaływania na środowisko przed uzyskaniem decyzji
o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
Może się bowiem okazać, iż w okresie obowiązywania
decyzji o uwarunkowaniach środowiskowych zmieniły
się okoliczności, które dotąd były brane pod uwagę
przy ocenie wpływu inwestycji na środowisko. W takiej
sytuacji niezbędne będzie przeprowadzenie ponownej
oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko.
Prowadzi to do wydłużenia procesu inwestycyjnego.
Dodatkowo, w uzasadnionych przypadkach podyktowanych
specyfiką stanowiska, na inwestora nakładany
jest niekiedy obowiązek monitoringu powykonawczego,
najczęściej w zakresie propagacji hałasu i wpływu na
awifaunę.
Skomplikowanym procedurom często towarzyszy brak
spójności stanowisk organów różnych województw.
Inwestor musi zatem liczyć się z tym, że w przypadku
lokowania farm wiatrowych na terenach rożnych
województw, w podobnym stanie faktycznym może
uzyskać odmienne decyzje. Wolno mieć nadzieję, że
opublikowane w 2011 r. przez Generalną Dyrekcję
Ochrony Środowiska „Wytyczne w zakresie prognozowania
oddziaływań na środowisko farm wiatrowych”
25 przyniosą poprawę. Dokument ma wprawdzie
charakter wyłącznie informacyjny, czyli nie jest
wiążący dla organów samorządowych, jednak stanowi
ważne źródło interpretacyjne i powinien przyczynić się
do przynajmniej częściowego ujednolicenia procedur
i stanowisk urzędowych. Na szczególną uwagę zasłu-
25 M. Stryjecki, K. Mielniczuk, Wytyczne w zakresie prognozowania
oddziaływań na środowisko farm wiatrowych, Generalna Dyrekcja
Ochrony Środowiska, Warszawa 2011.
The former group includes investments in wind farms
with the total rated capacity of not less than 100 MW,
and wind farms located in Polish sea waters. The latter
group, on the other hand, lists wind installations that
are at least 30 meters high, or installations located
in protected areas referred to in Article 6 of the Act
on protection of nature of 16 April 2004, i.e. national
parks, nature reservations, landscape parks, protected
landscape areas, Nature 2000 areas, ecological
grounds, and nature – landscape complexes.
Imprecise regulation of environmental procedures
substantially hinders effective preparation of an
investment, as authorities find it difficult to assess
the methodology of environmental tests presented
by investors, and to reconcile the results covered by
the submitted report with the local environmental
impact report and with the study of commune’s land
development conditions and directions. Moreover,
acquiring the environmental decision does not always
complete the process of environmental impact
assessment. It may turn out that certain information
concerning potential impact of the planned investment
is missing at the stage of determining environmental
consideration. This refers, in particular, to the
situations where proceedings regarding environmental
impact assessment are conducted before the land
development and zoning decisions have been obtained.
As a result, it may become clear that the circumstances
considered when assessing the environmental
impact of the investment have changed since the
environmental decision was issued. In that situation, the
assessment of investment’s environmental impact has
to be repeated, which in turn leads to an even longer
investment process. Additionally, in justified cases
dictated by the specifics of the adopted position, an
obligation is sometimes imposed on the investor to
perform post-completion monitoring, usually with regard
to noise propagation and impact on avifauna.
Complicated procedures are often combined with
inconsistent approach of authorities in various
provinces. Hence, an investor has to come to terms
with the fact that different decisions may be issued
for wind farm locations in different provinces, even if
the actual conditions of investments are similar. One
can only hope that the “Guidelines for Predicting
Environmental Impact of Wind Farms” 25 published by
the General Directorate for Environmental Protection
in 20111 will improve the situation. Even though
the document has been developed for information
purposes only, which means that it is not binding
for local government authorities, it still constitutes
an important source for interpretation, and it should
contribute, at least partially, to ensuring higher
uniformity of official procedures and positions.
25 M. Stryjecki, K. Mielniczuk, Wytyczne w zakresie prognozowania
oddziaływań na środowisko farm wiatrowych, General Directorate
for Environmental Protection, Warszawa 2011
Energetyka wiatrowa w Polsce / Wind energy in Poland
53