Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri

254 Cap. LVII. De sancto Arabrosio,
status nieiis, domiiie, semper felix exslitit et gloriosus. Ecce eiiim
divitiis iiiiinitis abnndo, servos et famulos quam plures habeo et ora-
nia semper ad vota habui nec unquam mihi aliquid adversum acci-
dit vel, quod coiitristaret , evenit. Quod audions Ambrosius vehe-
menter obstupuit et his, qui erant secum in comitatu, dixit: surgite
ct hinc quantocius fugiamiis , quia dominus non cst in ioco isto.
Festinate, iilii, festinate nec in fugiondo nioram facitc, nc nos hic
divina ultio apprehendat et iu peccatis illorum pariter nos iiivol-
vat. Cum ergo fugercnt et aliquantulum procossisscnt , stibito se
terra aperuit et liominem illum cum universis, qui ad illum pertine-
bant , ita absorbuit, ut nullum inde vestigium remaneret. Quod cer-
uens Ambrosius dixit: ecce fratres , quam miscricorditer Dcus
parcit, cum hic adversa tribuit, ct quam sevcre irascitur, cum scm-
pcr prospera elargitur. In eodem auteni loco fovea quaedam pro-
fundissiraa reraansisse dicitur, quae usquc bodic in hujus facti
testimonium persevcrat. G- Cum autom Ambrosius radicom
omnium malorum avaritiam magis ac magis in hominibus crescere
oerneret et maxime in bis, qui erant iu potestatibus constituti,
apud quos orania prctio vendcbantur, ncc non ct in his, qui
erant sacris ministcriis deputati, vehementer ingemuit et sc dc
hujus saeculi aerumna liberari instautius exoravit. Qui cum se id
obtinuisse gauderct, revelavit fratribus, quod usque ad rcsurrectio-
nem dominicam sccura esset. Ante vero paucos dies quain Icctulo
dctinerctur, cum XLIIII psalraum cum notario dictaret, subito ipsi
vidente notario in modum scuti brcvis igiiis caput ejus operuit at-
que paulatim per os ejus, tanquaiu in doinum habitator, intravit.
Tunc facies tanquam nix eirecta est, sed postmodum ad suam spc-
ciem reversa est. Ipso igitur die scribendi et diclandi linem fecit
nec ipsum psalinuin cxplere potuit, post igitur paucos dics inlir-
mitate corporis laborare coepit. Tunc comes Italiac cum Mcdiolaui
esset, nobiles convocavit diccns, quod tanto viro reccdente pericu-
lum essct, nc Italiae intcritus iinraincrct, rogavitque ut ad virum
Dci acccdercnt rogcxntcs, ut sibi adhuc spalium vivcndi uno anuo
a doinino iinpctrarct. Quod ille ut ab illis audivit, rcspondit: nou
ita inter vos vixi, ut me vivcre pudcat, iicc mori timeo, cuin bonuin
domiuum habeamus. Eo tempore quatuor cjus d^aconi invicciu
convcnerunt tractantcs intcr sc, quis post ejus obitnm bonus csset.
Cum oigo a loco, iii quo vir Doi Anibrosius jaccbat, longc csscnt
ct Simpiicianuin ita siiontcr nominasscnt , ut vix inviccm se audi-