14.06.2013 Views

Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri

Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri

Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Cap. CLXVI. De sancto Martlno episcopo. 745<br />

torsit et in ripain aliatn transmeavit et ingemiscens Martinus ait:<br />

serpentes me auiliiint et homines nou audiunt. Canis similiter quidam<br />

onm cuidam cx Martini discipulis latraret, ille <strong>ad</strong> eum conversus ait:<br />

in nomine Marlini jubeo te obmutcscere. Canis continuo obmutuit,<br />

ac si linguam habuisset abscisam. Fuit autem beatus Martinus<br />

tnultae hnmilitatis , nam leprosum quendam cunctis horribilem Pa-<br />

risiis obviam habens ipsum osculatus est atque benedixit statimque<br />

mundatus est. In sacrario quoque residens nunquam cathedra usns<br />

est, nani in ecclesia nemo unquam cum sedere conspexit: sedebat<br />

autem in »)sellula rusticana, quos tripodes vocant. Multae digni-<br />

tatis , quia par apostolis dictus est, et hoc propter gratiam spiri-<br />

tus sancti, qui in eum in specic ignis <strong>ad</strong> robur descendit, sicut<br />

fuit in apostolis. Legitur enim in praedicto dyalogo, quod qu<strong>ad</strong>ain<br />

vice, dum Martinus in cella solus sederet, et Severus ct Gallus<br />

ejus discipuli prac foribus exspectarent, subilo mirabili concussi<br />

horrore plurcs in cella audiunt insimul colloquentcs. De quo ^)cum<br />

postmodum Marlinum requisivissent, ille ait: dicam vobis , scd<br />

vos, quaeso, nuUi dicatis; Agnes, Thccla et Maria <strong>ad</strong> me vene-<br />

runt. Nec tanlum illo die, sed sappius sc ab iis confessus est<br />

visitari et Petrum et Paulum apostolos a se saepe videri perhibuit.<br />

^MuIlae justitiae, cum enim ab imperatore, nomine Miiximo , invi-<br />

tatus fuisset et Martino poculum primo fuisset oblatum , spcran-<br />

tibus cunclis, ut post se regi tribueret, presbitero suo dedit nullura<br />

aestimans digniorem , qui post se deberet bibere, et indignum ju-<br />

dicans , si aut rcgem aut regis proximos prcsbitero praetulisset.<br />

Multac patientiae; tantani cnim inomnibus palicntiam servabat, quod,<br />

cum esset summus sacerdos, impune saepe a clericis laedebatur nec a<br />

sua eos propter hoc caritate repellebat. Nemo illum unquam vidit<br />

iratum, ncmo moerentem, nemo ridentem, nunquam in illius ore nisi<br />

Christus, nunquam inilliuscorde nisi pictas, nisi pax, nisi misericordia<br />

incrat. Legitur quoque in praedicto dyalogo, quod, dum Martinus<br />

qu<strong>ad</strong>am vicc in veste hispida , nigro et pendulo pallio circunitectus<br />

super asellum procederet, equis de contra venicntibus expavcfaclis<br />

niilites in terram saltu praecipiti se dederunt et Martinuin arripientes<br />

graviter verberavcrunt, llle autem quasi rautus caedentibus terga<br />

pracbebat, sed niagis illi furebant co, quod ille quasi non sentiens<br />

verbera illala contemncre vidcretur. Protinus autem animalia <strong>ad</strong>eo<br />

1) lA. l'r. loyit: celliilii — triiiedes. 2) Ed. l'r. iajiieii.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!