Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri

Cap. CLXIII. De coramemoratione animaruin. 729
satlsfaceie non valeal, sed adjuvari indigeat. Tertium est ex parte
iilius, in quem ftt commutatio, scilicet caritas, quia nccesse est ipsnm
esse in caritate.qui faciat ipsam satisfactionera esse meritoriam et
satisfactoriam. Quartnm est ex parle poenae, scilicet debila propor-
tionabilitas, ut vidclicet minor poena commutctur in majorem, qula
plus satisfacit Deo poena propria qaam aliena. Est enim triplex
poena, scilicel propria et voluntaria, et haec maxime satisfacit
Secnnda est propria et non voluntaria , quae est in purgatorio.
Tertia est voluntaria , sed non propria , sicut est in praedicta
commutatione , et haec minus satisfacit , quam prima, ex eo , quod
non est propria , et magis quam secunda, ex eo , quod est volun-
taria. Verumtamen si iste, pro quo satisfactio est assumta, decedit,
nihilominus tamcn in purgatorio cruciatur, sed tamen per poenam,
quam ipse sustinet et quam alii pro eo solvunt, citius liberatur,
quoniam dominus et poenam suam et poenam illorum in sortem
computat. Unde si debuit in purgatorio poenam duorum mensium
sustinere, taliter sic poterit juvari, quod liberabitur uno raense.
Nunquara taraen indc eripitur, quousque dehitura sit solutum,
Quo soluto illud debitum , quod solvilur, deinceps est ipsius, qui
facit, et in sinum ejus convertitur et si ipse non indiget, convcr-
litur in sinum ecclesiac, vcl valet aliis, qui in purgatorio sunt. Se-
Gundi, qui in purgatorium descendunt, sunt, qui satisfactionem quidem
injunctam complevernnt, sed tamcn illa poena propter ignorantiam
vel negligenliam sacerdotis sufficiens non fuit. Hi enim, nisi magni-
tudo contritionis suppleat, totura in purgatorio complebunt, quod
rainus in hac vita fecerunt. Deus enim , qui modos et mcnsurara
ppccatorum et poenaruni novit, addit poenam sufficientera, ne ali-
quod peccatum impunitum remaneat. Unde poenitcntia injuncta aut
cst major aut aeqnalis aut niinor; si niajor, tunc illud , quod plus
feccrit, cedit ei ad augmentum gloriae, si aequalis, tunc sufficit
ad dimissionem totius culpae, si minor, tunc illud , quod rcstat,
suppletur ex virtute divinae justitiae. De his vero , qui in fine
poenitent, audi, quid Augustinus sentiat: baptizatus ad horam se-
curus hinc exit, fidelis bene vivens securus hinc exil agens poeniten-
tiam, et reconciliatus, cum sanus est, securus hinc exit, ego non sum
securus; ergo tene certum et dimitte incertum. Haec autem ideo
dicit Augustinus , quia tales consueverunt potius poenitcre ex ne-
cessitatc quani cx voluntate, potius limore poenac quam amorc
gloriae. Tertii qui in , purgaiorium descendunt , sunt qui lignum,
,