Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri

912 Cap. CCXl. De sancto Wolfgango,
generibus tormentoniin, (jnnni Dorofheain crnciayit, iiltiinum vero in particnl.it
niinimas suecidi jussit et ad manducandnm projicitur. Theoiiliilus vero sacro
baiitismate mystico coriiore et sanguine Chrisli comninnicalus est, perrexit ail
Christum, qui glorificat sauctos suos, et glorilicalur ipse iii his, qiii patri sanctoque
spiritui consnbstantialis et coaeternns vivit et regnat Deus in saecula saeculorum.
Amen.
CAP. CC\I. (208.)
De sancto Wolfg^ango.
Wolfgnngus natione cxnidem Alemannus, genere vero ingennus, ab ipsis
infantiae nidimentis Deum fontem vitae sitiens et sancti spiritus gratia illustra-
tus, quamvis mundi amatoribns videretur contemtibilis, magna meritorum prae-
rogativa eminere coeplt. N.iin revera necesse ost , ut, ijuem mnndus odit , dili-
gatur a Deo. Sanctos viros in hoc saeculo constat peregrinos esse et hospites
nnde et reprehenditur Fetrns, quod tabernacuhim in inonle fieri cogitavit, qula
sanctis in hoc mundo tabernacnhun non est, quibus palria et domns in coelo
est. Sancti virl fundilus saecnlo renuntiantes ita Imlc mundo morinntnr, ut soli
doinino vivere delectentur, qnantoque ab hujus snecnli conversatlone se sub-
trahunt, tanto internae mentls acie iJraesentiam Dei et angelicae societatis frequeutiam
contemplantnr. Qui enim remmtiat rebns suis, sua abnegnt, qul vero
renuntiat moribus iiravis, semetipsum scllicet abnegat. Hoc adlmplevlf beatus
^Volfgnngus. Prlmuiu inter canonicos landabilem et castam vitam duxerat,
deinde artlorlbus regulis implicari desiderans in Suevia apud coenobitas, qul
solitarli vocantur, monachlcae vltae normam professus esf. In quo qu.anto
rigore, qualique observantla vixerit, et vlrfutum suaruin exitus et ostensae sibl
divinitatls visionis patefecit provenfns. Xam cuui beatus Wolfgangus adliuc iii
palerno solo positus peregrinari pro ainore divino aflfecfaret et hujusinodl desi-
derlis sanctorum se snfFragiis jugiter commendaret , beatnm Chrlsti confessorem
Otiuanun , cui se suaqne frequentissiine coinmendabat, sibi iii somnis adstare
videbat, quem jussus intendere ab eo hujnsmodi accepit verba: qula rogatus
a te rogavi dominum pro te, manifesto tibi nunc fiilura quaedam j panper et
inops de hac provlncia egrcderis, sed in alla, in qnam pro amore Cliristi exn-
labis, eplscopatum caducis rebus sntis locnplelem praedestinalione divina suscepturus
erls. Cujiis In adinlnistratione si fidelein te exliibuerls, expletis XXII
annis vifain transiloriam erls e.xifurus et aelernam ingressurus. Et hoc procul
diibio scire te volo , quod anlinam tuam condltori redditurus es in loco, ubi
snb noinlne Chrisli a chrislianis meinoria mea veneratnr et colifur. Ouo me iu
hora exitns tui de Aegypto hujus mundi spero adventurum cuin caeferis, quos
de clvibus supernis ad fe venturos consolafores habere menierls. Sanctus igitiir
Wolfgaiigus Iiac visione percepta eo ampllus, qiio cerfius infendebat aciem
inentis in speculum dlvinae confeinplafionis repntans jugiler secuin , qiialiter in
salule aliorum sibl concessum dupllcarel l.ilentiim. Cnjus rei gralla luoiiaslerium
el monachum deserens , Iino suiiin aposlulum in;ijora nemnlari chnrlsmata cuplens
per Aleinannlaiii devenit exul iii Noriciim, ad cujiis orlentaleiii parfem
riim huiiiili coinifatu jiraelendens prnedicandi gralia rannonlae peliit coiiruiia,
e qua per 1'iligriiium l'ntaviensein rpiscopuiii evocalus pl.ie, iit deciilt, huiuani-
l.ilis nb eo suscipifiir et foveliir officio. Apud qiiein eliain cum rogaliis essel, invlliis
iiiniisit allquot diebus, Iioc iiifer rnetera piiideutlsecuiii Iraclansmente, qunre
proliiMliis sil nb addiicendn nd Deum Pannonionim iienle. Q\io coiiimoialloiiis