Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri

474 C;»[). CXIll. Dc sancto Dominico.
j)erulobaiit , plenos panibus deferentes. Qiilbus in (apiie iiu-nsae
servi Dcl Dominlci sileuter oblatis ita subito discesscrunt , ut
nullus de caetero, vcl unde venerint vel quo abierint, scire possel.
Tunc sanctus Doniinicus nianu ad fratres circumquaquc protensa
aiodo , inquit, fratrcs niei, conieditc. Cuniquc bcatus Doniinicus
aliquando in itiiiere positus esset ct gravis pluviarum inundatio
lacta essct, illc signum crucis cdidit et a sc ct a socio oninem
pluviam ita propulsavit, ut quasi facto papilionc de cruce , cum
tota terra dcnsa imbrium inundationc madesccret , ncc una gutta
ad spatium trium cubitorum eos contingeret. Quadam vice dum
iu partibus Tolosanis transiisset navigio quandam aquam , nauta
ab co denarium pro mercede transitus exigebat, cui vir Dei pro
scrvitio sibi impcnso cum coeloruin regnuin promitteret , addeiis,
quod discipulus Christi essct ncc aurum vcl pccuniam dcportaret,
ille euin per cappam trahens: raihi, inquit, aut cappam aut dena-
rium dimittcs. Tunc vir Dei ercctis ad coelnin oculis paHliulumquc
intra se orans, inox in tcrram respiciens et divino nec dubio pro-
curatum nutu dcnarium jacentem videns: ecce, inquit, frater, quod
postulas, tolle ct me liberum in pacc diinittc. Contigit aliquando
viro Dei iter agente associari sibi religiosum quendam convcrsationis
quidem sanctitatc domesticum, scd loquela ct linguapcnitus alienum,
dolens itaque , quod divinis cloquiis una cum illo mutua sc colla-
tione refoverc non posset , ')taiidem a domino , ut unus lingua
loqucrctur altcrius vcrbisquesic alterutrum variatis scse per triduum,
quo videlicet ituri erant, iiitelligcrent, impetravit. Quadain vicc
quum quidaiu inuUis obscssus dacmoniis sibi fuissct oblatus, illc
stolam accipiens prius super proprium collum posuit, deindc dac-
moniaci collum cinxit mandans illis, ut de caetcro illum bominem
non vcxarent. Ipsi vero in ejusdcm obsessi corpore -) stalim vexari
coeperunt et clamarc: pcrmitte nos exirc, quaie nos cruciari hic
compellis? At ille: non diinittam vos , inquit, nisi mihi fidojusso-
rein dcdciitis , quod ultra ncquaquam redeatis. Quos , iiiqiiiunt,
fidejussores poteriinus tibi darc? Et ille: sanctos marlires, quo-
rum corpora in ccclosia hac requioscuiit. Kt illi : non possuuius,
quia iiostra nierita conlradicunt. Oportct vos, inquit, darc, alio-
1) Kd, Pr. pl.-uifi nliler liaiir iieriodiiiii ila clniidit : Iniidein ii l hiiiis
liiiijii.-i 1 ori II H rc t iir alleriiis verbiscpie se ref oc illaron t per I r i-
«1 II n 111 -^ i'ri In l is n s q n e n d I o c ii ni , (| ii o v i d e 1 i c p l i In r i c r .i n I, i iiipc
l r .1 \ 1 l. .;) Alii : f o r I i lir l u r cj ii p ri lci;iiiil.
: