Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri

478 Cap. CXIII. Dc sancto Domlnico.
quid sibi hoc vcllct, iiitenogaret, ait: quosdam fratrcs tciilo, iit pliis
comcdant et sic cx iiimia cihi sumtioiic dclinquant , quosdam , ut
luinns suraant et sic iii Dei servitio et sui ordinis observatione
debiliorcs fiant. Indc duxit cum ad locutorium , de quo ibidem
fratrcs tcntaret, iiiquirens. Tunc ilie crebro linguaiu revolvens
mirabilis confusionis sonum promebat. Qucm cum sanctus Domini-
cns, quid sibi hoc vellet, inquircret, ait: hic locus totus meus
cst, cum cniiu fr.itrcs ad loquenduin couveniunt, eos tentare studeo,
ut confuse loquantur, sese inutilibus verbis commisceaut et «)unus
alium non exspectet. Postremo duxit cum ad capituluin , scd cuiu
antc ostium capituli fuissct, daeiuon nullatenus intrare voluit, sed
ait: huc nunquam iugrediar, quia locus malcdictionis et infernus
inilu est, et totum ibi ainitto, quod ia aliis locis lucror. Nain cum
aliquem fratrem per aliquam negligcntiam delinquere fecero, mox
in loco hoc maledictiouis de ipsa negiigentia se purgat et coram
omnibus se proclamat. Nam hic monentur, hic conlitentur, hic
accusantur, hic verberantur, hic absolvuntur, et sic totum amisissc
me doleo, quod alibi me lucratum gaudebam. £t his dictis evanuit.
Tandem appropinquaiite peregrinationis tcrmino constitutus apud
Bononiam gravi coepit corporis infirmitale languere. Sui autem
corporis dissolutio sibi iii yisione monstr.ita est. Vidit enim juve-
nem pukherriinum his verbis se vocantcm et diccntcm: veni, dilectc
lui, vciii .id gaudia , veni. Convocitis igilur fratribus Bononiensis
conventus XII, iie eos exhaeredes et orphanos derelinqueret, testa-
mentum condidit diccns: haec sunt, quac vobis tanquam filiis hac-
reditariis jurc possidcnda rclinquo, caritatcm habctc, huiuilitatem
servate, paupertatem voluntariam possidcle. Illud vcro, qua po-
tuit, districlione prohibuit, ne quis unquain in suo ordine posscssio-
ncs induccret tcmporalcs, malcdiclioiiem Dei omnipotciitis ct suam
tcrribiliter iinprccans ei, qui pracdicatorum ordinein tcrrcnarum di-
vitiarum pulverc pracsumerct macularc. Fratribus vero dc ejus
dcstitutione inconsolabiliter dolciitibus dulcitcr cos consolans ait:
ne vos mea, filii, *)corpornlis turbct discessio, nullatcnus dubitantes
utilioremmc vosmortuum habiturosquaiu vivum. Proinde ad extremain
horain vcnicns auno doniini I\lC(iXXI dormivit in domino. Ctijus
quidcin transitus cadcin die cademquc hora fratri 3)(uiivli priori tunc
fratruiu pracdicatorum de Brixia postmoduiu cjusdcm civitatis
I) Kd, l'r. uiiuiii nliud Ifglt. 2) Kd, fi. cniiinlis, 3) r.pcrntioies
.ironii.l A ll.crld.