Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri

Cap. CXX. De sancto Bernardo. 631
Post ciliiim, quantiiin comedcrit, semper cogitare solitiis erat, si
quando vel ad modicum mensuram solitam excessisse se deprehen-
dit, impune abire non patiebatur. Sic gulae iliecebras edomuerat,
ut ipsam quoque saporum discretioncm ex magna parte perdiderit.
Nam et oleum sibi pcr errorem aliquando proposilum bibit et pe-
nitus ignoravit ncc prius id est cognitum, doncc quidam ejus labia
nurarctur inuncta. Sanguinem crudum insupcr per errorem sibi
oblatum pro butjro multis diebus noscitur coraedissc , solum autem
aquam sibi sapere dicebat co , quod , dum sunieret, fauces et
giittnr cjus refrigerarct. Quidquid in scripturis didicerat, maxime
in silvis et in agris mcditando ct orando se confitebatur acccpisse et
nullos se aliquando magistros habuisse, nisi quercus et fagos, intcr
amicos diccre solcbat. Denique confessus est, aliquando meditanti
Ycl oranti sacram omncm velut suppositam vel expositam sibi
apparuisse scriptaram. Quodani tcmpore, sicut ipse in canticis
rcfert, cum intcr loquendum ex his , quae suggcrcbat spiritus, etsi
)non fidcli nimis, tamcn fidenti animo rcscrvaret, ut haberet, quid
diceret, dcnuo tractatnrus, eccc vox ad cnm vcnit diccns: donec
istud tenucris , aliud non accipics. In vestibus ei sempcr paupertas
placuit, sordes nnnquam, nimirum aninii fore judices ajebat aut
negligentis aut inanitcr apud sc gloriantis aut foris hunianam glo-
riam alTeclantis. Proverbium ilhid in ore cjus frequcntcr, semper
in cordeerat: qui Iioc facit, quod nemo , niirantur omncs. Undc et
ciliciuni pluribus annis portavif, quanidiu occultuni esse potnit, sed
ubi hoc cognituni cssc sensit, continuo illud abjicicns ad comniunia
se convcrtit. Nunquam sic risit , ut non potius ad ridcndum quain
ad rcpriincndum vim sibi facerc oporterct ct risui suo magis sti-
luulum adhibere quain frcnuin. Cuin autem paticntiae gcnus solilus
crat dicere tripartitnm, vidclicet ad verborum injurias , ad damna
rernm, ad corporis laesioncm , hanc ipsc his exemplis se habere
probavit. Cnm eniiu cuidam episcopo ainicabiliter adnionens quan-
dam scripsisset cpistolam, ille vehenicnter exaccrbatus amarissiraam
scripsit ei cpistolam in principio ita dicens: salutem ct non spiritum
blaspheiniae, tamquam ex spiritublasphemiae illascripsissct Ad quod
ille: ego spiritum blasphemiae inc haberc non credo nec nialedixisse
cuiquam aut raaledieerc rae velle scio , praesertim principi populi
raoi. Quidaiu abbas pro uno coenobio conslruendo sexccntas raar-
cas cidein raisit argenti, sed tota pecunia, dum deferretur, a prac-
Alli : n o n i n )'i (I o 1 i , iniuns
t .n m f" n f i «1 f> t i legunt.
34 *