Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri

780 Cap. CLXX. De sancto Clemente.
iiiorsibus, iit onmiiio sint iiiscnsibilcs clTcctac , atqiie utinain mc in
inare praecipitasscm, ut ultra iion vivcrem. Ciii Petnis : (iiiid cst,
(juod loqueris? uescis, quia animac corum, qui se intcriinunt,
graviter puniuntur? Ciii illa: utinain hoc milii certum lieret, quod
aniinae post mortcm vivant, libcnter enim mc ipsam occiderem,
iit saltem una hora diilces mcos natos viderc posscm. Cumquc
Pctrns ab ea causam tantae tristitiae interrogassct ct illa ei or-
dinem gcstae rei narrasset, ait Pctrus: cst quidain adolcscens
apud nos , nominc Clemcns, qiii haec , quac refers, matri ct fratri
asserit accidisse. Quod illa audiens niniio stupore pcrcussa corruit,
cumque ad semct ipsam rcdiisset, cuin lacrymis ait: ego suin
adolescentis matcr, et procidcns ad pcdcs Pctri rogarc cuin coepit,
ul sibi filium suuin fcstinanter ostcnderc dignaretur, Cui Petrus:
cum adolcsccntcm videris , paullulum dissiinula, quousque ab in-
sula cum navi egrediainur. Quod cum illa se facturam promisissct,
tcncns Petrus manum ejus ipsam ad navem, ubi crat Clcmcns, du-
ccbat. Videns vcro Clemcns Pctrum manu mulicrem duccntem
ridere coepit. Mox autein , ut mulier juxla Clementem fuit, sc
contincre non potuit, scd statini in amplcxus cjus ruit et crcbro
osculari coepit. Quam ille tamquam insanicntcm muliercm cum
indignationc rcpcllebat et adversus Petruiu indignalionc non modica
niovebatur, Cui Pctrus: quid agis, o fili Clcmcns? iioli rcpcllere
matiein tuain, Quod cnm audivisset Clemens, lacr^mis infiisus
supcr matrem jacentein concidit et cain rccognoscere coepit. Tunc
ad pracceptum Pctri hospita sua, quae paralitica jacebat, adduci-
tur ct ab co contiiiuo libcratur. Tuiic mater Clementein de patre
interrogavit. Cui illc: ad tc quacrendum ivit ct ultra non rediit
At illa audicns solummodo suspiravit, grandc cniin pro filio in-
vcnto gaudium habcns rcliquns consolabatur mocrores. Intcrea
cum Nicefas ct Aquila dccssent ct rcdcuntes muliercm cum Petro
vidissent, quaenam sit hacc mulicr, pcrcunctantur. Quibus Clc-
incns ait: inatcr inca est , quain inihi Deus rcdonavit pcr dominnm
mcuin Petruin. Post haec Petrns omnia iis pcr ordincm cnarravit.
Quac cum audivissent Nicctas ct Aqnila, snbito surrcxerunt ct
obstupefacti conturbari cocpcrunt dicenfes: dominator domine Dcus,
vcranc sunt hacc an somiiiiiiii cst, quod audiviinus? Tuno Petrns:
fili, non, inquit, iios insaniinus, scd hacc vera suiit. At illi facicm
coiifricanfes ajunl: iios sumus Faustinus et Faustus, quos niatcr
nosfra acsfiiuaf iii mari infcriissc. Lf accuircnfcs iu coinplcxus