Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri

Cap. XCVm. De sancta Christina. 419
spiritum tradidit et ibidcm a christianis honorifice sepultns est sub
Vespasiano , qui coepit circa annos doniini LXX. De hoc niartire
sic dicit Anibrosius in praefatione: Apollinaris dignissinius praesul
a principe apostolorum Petro Ravennam mittitur Jesu noraen incredulis
nu!itiarc ; qui dum illic mira virtutum signa conferret in Christo cre-
denlibus suis, verberum flagellis saepecontcritur et senile jam corpus ab
impiis horrendis cruciatibus laniatur. Scd ne de suis vexationibus
fideles trepidarent , in virtutc domini Jesu Christi signa apostolica
perfecit. Post tormenta puellam resuscitat mortuam , visum con-
spicuum caecis reddit ct muto restaurat loquelam, obsessam a dae-
nionio liberat , contagionem mundat leprosi , dissoluta morbo pesti-
fero sanat membra ,
portentum simulacri simul cum tcniplo dejicit.
dignissimus adniiratione praeconii pontifex , qui cum poutificis
dignitate apostolicam prouieruit accipcre potcstatem. fortissimus
athleta Cliristi, qui aetatis jam frigcscente calore constantcr in
poenis Jesuni Christum inundi praedicat rcdemtorem.
CAP. XCVIII. (93.)
I>e sancta Cliriisitiiia.
Cliristina quasi chrismate uncta, habuit ciiim baisamum boni
odoris in convcrsatione et olcum devotionis in mentc ct benedictio-
nem in ore.
Christina nobilissimis parentibus orta in Tyro Italiac a patre
suo in quadain turri cuin duodecini pedissequis collocala est, Deos
argentcos et aureos secum habens: et cum pulcherrima csset et
a multis in conjugium peteretur , parcntcs ejus nulli cam coiicc-
derc volentcs , ut in Deorum cultu manerct. Ipsa autem a spiritn
sancto docta \doloruin sacrilicia abhorrebat et incensa Diis imnio-
landa in fenestra abscondebat. Vcnienti autcm patri ejus pedisse-
quae dixerunt: filia tua domiua nostra Diis nostris imniolare con-
temnit, sed christianam se esse asscrit. Pater autem ei blandiens
ad Deorum culturam eam provocabat, cui illa: noli me vocare filiam
tuam, sed ejus , qucm sacrificium laudis decet. Non enim Diis
mortalibus , sed Deo coeli sacrificium offero. Cui patcr: filia mea,
ne uni Deo tantum sacrificium offeras , nc tibi alii irascantur. Cui
illa: bcnc locutus es nesciens verilatem , offero enim sacrificium
patri et tilio et spirilui saiuto. (^ui pater: si tres Dcos adoras,