Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri

Cap. CCII. De sancta Barbara. 901
viderel iiiipius praeses, praecepit eaiii glaJio truciJari. Tunc fiirore repletus
pater ejus siiscepit eaiii n praesiJe et perJuxit eain iii luontein. At vero ipsa
gauJeiis sui>er Iioc feslinabat, ul perfectuiii vilae aeternae braviuiii ncciperet,
ef aJJvicta in niontem orabat nJ Joininuiii Jicens ; Jomine Jesu Cliriste, ciii
omnia obeJiunt; praesta milii Iianc petitionem, ut, si quis inemor fuerit noini-
nis tui et famulae tuae faciens inemoriam passionis meae , Jomiiie, ne meini-
neris i>eccatorum ejiis in Jie juJicii, seJ propiliiis esto ei, tu enim scis, qiiia
caro sumus. Et facta est vox Je coelo nJ eain Jicens ; veni, pulclierriiiia mea,
requiesce iii cubilibus patris mei, qui est in coelis , quod postulasti, donatum
est tibi, Qiio facto martir Cliristi nJ locum supradictiim venit et ibi martirium
suum finivit. A proprio enim patre Jecollata est. Talre ejiis Je monte Jescendente
ignis de coelo descenJit et combiissit enm , ita iit nec pulvis ejus inveni-
retur. Finita est nulem sancta martir Cliristi Unrbarn cum saiicta JiJiana quinta
Jie jnensis Decembris imperaiite Maximiano et praesiJenle Marciano. —
2. Fuit vir nobilis coines Saxoniae, qiii inimicum siiiim captivavit, quem staliin
in turrim recluJi fecit et faiiiiliae suae sub poena magiia mnndavit, ne sibi nli-
qiiis cibiim vel pofuin ministrarpl, ut sic eo citius inoreretur faiiie. Cumqiie per
nliquod tempiis sine cibo et polii maiisisset, ciistodem tiirris voce lugubri el
lamentabiliter rogavit, ut ei modicum daret de paiie ob revereiiliam glorlosae
virginis Barbarae, ne sic fame iiioreretiir. Custos nec clamorem nec preces nd-
vertebat , et sic per aliqiiod tenipiis jacebat et iieminl responsum dabat. Custos
vero aestimabat ilhiin jnm morliiuiii , rogavit ergo Jominuiii, iit illuin exlrahi
permitteret, prinsqiiam corpiis mortiiiim exlialaret foetorem. Injecerunt igitur
funem iii colluin Jetenti et nd siimmitntem Jeducentes sic eiun do nlto projece-
ruiit. Oiii cum nd terraiii pervenisset , statim se erexit et oinnes , qiil ndernnt,
lioc videntes in fugnm conversi siint. Oiios ille dulciler moniiit ac propter
Deuni rogavit , ne fiigereiit, sed ut propiiis accederent. Et cum nccessissent ad
eum , interrogaverunt eum , quomodo lioc fieret niit quomodo vlvere possel.
(Iiilbus ille respondit : beatn virgo Barbara me in omnibiis nngnstiis meis cuslo-
Jivit et iii ejectlone tiirrls suis sanctissimls manlbus ine sustentavlt et mori noii
possiun nlsi confessus et sacra communlone inunitiis et Iiiunctus. Interrogaliis,
unJe iiaiic gratiain Iiaberet, Jixit : jejiinils et orntioiilbiis omni Jie oiiini nnno
honornvi eam et hanc gratlam inihi apiij Deum obtlnuit, ut morl non possim
absque sacramenlis. Qulbus perceptls statlm spirltiim exhalabat. — — —
3. AlIiiJ exeniplum legimus tempore serenisslmi AJolfi regis Romanorum. Ac-
ciJIt , ut quiJam comes ex manJato regls iii pnrtibiis orienlnlibus praesiJerel.
Labente vero tempore faniulus qniJam ex prosapla mllitarl, quoJ virginem vio-
laverat , incusntur. Oul captiis vliiculis Iiiclusiis, quousque cogitaret de consillo
iiobilluin Bc civltatls, qiiae contra eum esset senleiilia facleiida , et leinpore
statiito omnes convenerunt et juvenis deductiis est , qiii inliine rognvit, iit coii-
fileretur. Yocatur confessor, audiens eiim Innocentem euin iiivenit. Unde confessor
eum induxit, ut beatae Barbarae perpetuuin servltlum voveret nec ad
Joinuui venlret nec reJIret, nlsi prlus locuin Antiquum Culinen In frussln vlsi-
Inret, quod et jiivenis fecit. Interen inulier clamaus jiiJIciuin Implornt: juveiils
ad judiclum diicltur. Jiidex qunerit de seiiteiilia : jiivenls jaiii de vlta sun Je-
sperans, Quidain Ignotus accessit, quem nemo novit , exhortans juvenem, iit
judlcem rogaret Ipsum suum verbiim loqui. Quod factum est. Tunc tota iini-
versitas cucurrlt, quae et qualiter ille Jespectus vellet fari, et rallonablllter
ostenJens seiiteutiam prolatam conlra juvenem esse nullaiii, et coiistanler probans,
quoJ omnes, tam nobiles quam clves et omnes, qui nJeraiit, illiij verum
esse Jlcebant. Et slc senteiillam revocariinf, quia ultra humanum seiisiim pro-
tullt, cui nullus contraJicere poliiit, et Jum praeJIclus jiivenis anfe trlbunal
exlstebnt, prne nimio gauJio piosternere se volens, casii nccidif, uf colluin
liidicis amplecferetur. Qiiod vldenfes servi judlcls liosflllter Irruerunt Iii eum.
Hoc pater et ainlcl vldenfes Jesperafl lleiites et lamenfantes qiiasl inortuuiii
euin rellquerunt. Quod intelligens confessor confidenter nmlcis suis nlf: nequaquain
sic de beneficlls bealae Barbarae dlfridnlis, qiiia veraciter scio, quod