Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri

772 Cap, CLXIX. De sancta Caecilla.
«lccaiitabat dicciis: fiat, doiniiic, cor nrcuni ct corpiis niciini iin-
maculatuni , nt no» confundar, ct biduanis ct triduanis jcjiiiiiis
orans conimcndabat doinino, quod tinicbat. Vcnil autcm nox, in
qua susccpit una cum sponso suo cubiculi sccrcta silcnlia , et il?i
cum alloquilur: o dulcissinie atque ainar.tissiinc juvcnis, est mjstc-
riuin , quod tibi confitcar, si inodo tu juratus asscras, tola tc iliutl
obscrvantia custodirc. Jurat Valcrianus, sc illud nulla ncccssitatc
dctcgcrc, nulla prodcrc ratioiie. Tunc illa ait: angcliiin Dei habco
amaiorcm, qui iiiniio zclo custodit corpus meain. Hic si vel levitcr
senscrit, quod tu me polluto amore contingas, slatim fcriet tc ct
amittcs florcin tuac gratissiniac jiiventulis, si autem cognovcrit,
quod mc sinccro ainore diligas , ita quoque diliget te sicut me et
ostcndet tibi gloriam suain. Tunc Valcrianus nutu l)ci corrcctus
ait: si vis , ut credani libi , ipsum aiigclum niilii ostciide , et si
vcre probavero , quod angclus sit, faciam, quod liortaris, si autcin
viruin alium diligis, te et illmn gladio feriani. Cui Caccilia dixit:
si in Dcuin vcrum credidcris et te baptizari proiuiscris , ipsum
vidcrc valcbis. Vade igitur in tertiuin milliariiiin ab urbc via,
quae Appia nuncupatur, cl paupcribus , quos illic invcnies, dices:
Caccilia nie misit ad vos , ut ostcndalis niihi sanctum scncm Ur-
banum, qnoniam ad ipsum habeo secreta mandata, quae pcrferam.
Ilunc dum tu videris, indica ci omnia vcrba raca, et postquam ab
co purificatus fueris et rcdieris, angelum ipsum videbis. Tunc
Valerianus perrexit et seciindum signa, quae acccperat, sanctuin
Urbanum cpiscopum intra sepulchra inartirum latitantcm invcnit,
cunique ei oninia vcrba Cacciliac dixissct, ille manus ad cocluiii
cxpandens cuin lacrjinis ait: doniine Jesu Chrisle, seininafor casti
consilii , suscipe scminum fructus , quos in Caecilia scininasti , do-
inine Jcsn Christe, pastor bone, Caccilia famula tna quasi apis
tibi argumenlosa dcscrvit; nam sponsum , qucin quasi leoncm fe-
roccin acccpit, ad tc quasi agnum mansuelissimum dcslinavit. Et
ecce subilo apparuit scnex quidam nivcis vcslibus indutus, tenens
librum aureis litlcris scriptum. Qucm vidcns Valcrianus prae nimio
liiuore quasi morluus cccidit ct a scne lcvalus sic lcgit: unus Deus,
una fidcs, unuin baptisma, unus Dcus et patcr oinnium , qui siipcr
omnes ct pcr oinnia et in omnibiis iiobis. Cumqiic hacc lcgisset,
dixil ci sciiior: crcdis ila esse an adhuc dubitas? Tunc cxclama-
vil diccns: iion cst aliud, quod vcrius trcdi possil, sub coclo.
Slalimque illo disparcnle Valcriaiius a saiicto Urbano baptisma