Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri

Cap. XC. De sancto Pauio apo.stolo. 39J
ciipiebat, sed cuni liat {lilectioiie iiiagis cssc vel cxtrciiuis, iiiuiio
eliaiii ex iiuiiicio puiiitoruiii , quain sine lioc inter suinnios lionores
et subliincs. Hoc enini erat illi inaxinuiiii ac singulare tornientura ab
hac cariiate disCedere, liot illi erat gehcnna , hoc sola poena, hoc
inliiiita et intoleranda supplicia, sed perfrui caritale Christi, hoc
illi vita, hoc inundus , hoc regnnm , hoc prouiissio , liacc bona vi-
debanjur innuniera. Sic despiciebat universa, quae tinicmus, ut
solet herba jam putrefacta contcmni. T^raiuios vero ac populos
spirantes furore velut quosdam esse culices aestimabat, mortem
vero atque cnuiatus ct millc supplicia quasi luduin putabat csso
pucroruni, duininodo pro Christo aliquid sustiiieret , decorabatur
eiiim vinctus catena magis quam dyademate coronatus , ctenim co-
artatus carcere habitabat in coelo ac libcntius verbera recipicbat
et vulnera, quam alii bravia diripiant, ct dolores non niinus quani
praeinia diligebat. Cuin ipsos utique dolores duccret loco praeinio-
rum , propterea ipsos eliain gratiam noininabat, quoniam, quae
nobis sunt causa tristitiac, hacc illi' maximam pariebant voluptateni.
Moerore quoque inaximo urebatur, proptcr quod ct dicebat: quis
scandalizatur ct ego non uror? Etiamsi in moerorc dicat quis
inesse aliquam voluptateni , multi cniin, qui tiliorum mortibus vul-
nerantur, aliquid consolationis accipiunt, cuni suis flctibus rclin-
quuntnr magisque dolent, cum dolerc prohibentur. Slc et Paulus
uocte ac dic coHsoIationem accipiebat ex lacrjmis , nullus quippe
tanto affectu mala propria, quanto ille deflebat aliena. Quemadmo-
duin enim illum opinaris afflictum , cum perditionem dcHcret pecca-
toruin, qui, ut illi salvi fiercnt, a coelorura gloria cupiebat ex-
cludi, nam non salvari illos inulto acerbius aestimabat, quam scmct
ipsum perire. Hunc ergo cuinam rerum potcrit quis coinparare,
cui fcrro , cui adamanti? Quidnam aliquis illam appellet animam
auream vcl magis adainantinam, nain et oinni crat adaniaiite fortior,
«vuro gemmisque pretiosior et alteram quidein nialeriam (irmitatc,
alteram superabat pretiosilate. Cui igilur rei liujus ab aliquo
aninia coniparetur? Earuin quidein, quae suut oiuniiio , iiulli.
Quodsi velut auro adamantis fortitudo , vcl adanianti honor darctur
auri , tuii