Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri

Cap. XCIII. De sancta Margareta. 401
fiiissct pracseiitata , eam do genere suo ac nomine et reiigione re-
quisivit. Illa auteni respondit, se genere nobilem , nominc Marga-
retamac religione cliristianam. Cui praefectus: duo prima tibi
recte conveniunt, quia nobilis haberis et pulcherrima margarita
comprobaris , sed tertiura tibi non convenit, ut puella taui pulchra
et nobilis Deum habeat crucifixum. Cui illa: unde scis, Cbristum
fuisse crucifixum? Et ille : ex libris christianorum. Cui Margareta:
cum igitur legatur poena Christi et gloria , quae verecundia cst
vestra, ut unum credatis et alterum denegetis? Cum autem Mar-
gareta eum sponte crucifixum fuisse pro redemtione nostra assererct,
sed nunc eum in aeternum vivere affirmaret, iratus praefectus eam
in carcerem mitti jussit, sequenti autem die eam ad se vocari fecit
eique dixit: vana puella, miserere pulchritudinis tuae et Deos
nostros adora, ut tibi bene sit, Cui illa: illum :Joro , qucm terra
contremiscit, mare formidat et omnes creaturae timent. Cui prac-
fectus: nisi mihi consentias , corpus tuum faciam laniari. Cui Mar-
gareta: Christus in mortem semetipsum pro me tradidit et ideo pro
Christo mori desidero. Tunc praefectus jussit eam in equuleum
suspendi et tam crudeliter primo virgis , deinde pectinibus ferreis
usque ad nudationem ossium laniari, quod sanguis de ejus corporo
tamquam de fonte purissimo • emanavit. Flebant autem , qui ibi
aderant, et dicebant: o Margareta, vere de te dolcmus , quia cor-
pus tuum tam crudeliter laniari conspicimus; o qualem amisisti
pulchritudinem propter tuam incredulitatem , tamen nunc vel saltera
crede, ut vivas. Quibus illa: o mali consiliarii, recedite et abite,
haec carnis cruciatio est animae salvatio, dixitque ad praefectum:
impudens canis et insatiabilis Ico, in carnem potestatem habcs, sed
animam Christus reservat. Praefectus autem facicm chlamjde ope-
riebat nec tantam sanguinis effusionem videre poterat. Dcinde eani
deponi fecit et in carcerem recludi jussit et mira ibi claritas fulsit.
Ubi dum esset , oravit dominum , ut inimicum , qui secum pugnal,
sibi visibiliter demonstraret , et ecce draco immanissimus ibidem
apparuit, qui dnm eam devoraturus impeteret, signum crucis edidit
et ille evanuit, vel, ut alibi legitur, os super caput ejus ponens
et liuguam super calcaneura porrigens cam protinus deglutivit, sed
dum eam absorbere veilet, signo crucis se munivit et ideo draco
virtute crucis crepuit et virgo illaesa exivit. Istud autem, quod di-
citur de draconis devoratione ct ipsius crcpatione, apocryphum ct
frivolnm reputatur. Dyabolus ilerura , ut eam decipere posset, in
26