Memoire van Toelichting Wfz-kst-32398-3[1] MvT ... - GGZ Nederland

AWBZ op haalbaarheid onderzoeken. Wij benadrukken in dit verband dat
onze keuze voor de financieringssystematiek niet in dit wetsvoorstel is
neergelegd, maar bij algemene maatregel van bestuur zal worden
bepaald. Dit volgt uit artikel 4.4, onderdeel b, van het wetsvoorstel. Naar
aanleiding van de opmerking van de VGN merken wij op dat de inhoud
van het contract eveneens bij algemene maatregel van bestuur wordt
vastgelegd (artikel 4.4, onderdeel a). Gelet op het kaderstellende karakter
van het onderhavige wetsvoorstel dienen dergelijke zaken, naar onze
mening, in een AMvB ter uitvoering van deze wet te worden vastgelegd.
De Van der Hoevenstichting vindt de stap naar een effectief forensisch
zorgveld op basis van een inkoopmodel een goede ontwikkeling. De
stichting vreest echter wel dat opdrachtverantwoordelijkheid en resultaatverantwoordelijkheid
door elkaar gaan lopen, vanwege de combinatie van
functies bij het ministerie. Zoals hierna aan de orde zal komen, hebben wij
naar aanleiding van de ontvangen adviezen besloten om de procedure
voor de indicatiestelling te herzien. Hiervoor is nieuwe procedure voor de
indicatiestelling in de plaats gekomen. Deze procedure is opgenomen in
hoofdstuk 5 van dit wetsvoorstel. Deze procedure is thans nog in
ontwikkeling en zal worden vervolmaakt door middel van een nota van
wijziging. Vervolgens blijven er nog een aantal taken onder de verantwoordelijkheid
van de Minister van Justitie, zoals de inkoop en de
plaatsing. Wij menen echter dat het systeem daarmee slechts de
noodzakelijke bevoegdheden toebedeeld aan de Minister van Justitie.
Daarbij moet worden bedacht dat er toezicht plaatsvindt door de Ist en de
NZa. Verder staan de bevoegdheden van de Minister van Justitie onder de
parlementaire controle van de Staten-Generaal.
De SVG wijst er op, mede namens Reclassering Nederland en het Leger
des Heils, dat nog niet alle vormen van zorg zijn ingekocht, bijvoorbeeld
de zorg die ter overbrugging van de periode tussen detentie en opname
wordt ingezet. SVG doelt hiermee met name op zorg in de vorm van een
Persoonsgebonden Budget (PGB) , dat kan worden ingezet in het kader
van overbrugging in afwachting van een beschikbare klinische zorgplek.
Er is echter bewust voor gekozen zorg in de vorm van een PGB niet meer
toe te staan. Immers PGB staat op gespannen voet met zorg in een
(gedwongen) strafrechtelijk kader. Er is nog een tweede reden om geen
zorg bij of via zogenaamde PGB bureau’s toe te staan. Deze zorg kan ook
worden verleend door niet WTZi-toegelaten instellingen. De Inspectie
voor de Gezondheidszorg heeft geen toegang tot dergelijke instellingen,
zodat Justitie niet de verantwoordelijkheid voor de kwaliteit van deze zorg
kan dragen.
Indicatiestelling
De SVG, Leger des Heils en Reclassering Nederland adviseren om een
procedure te ontwikkelen, zodanig dat de indicatie door het OM zonder
extra zitting omgezet kan worden in een indicatiebesluit, om te
voorkomen dat tijdens het reclasseringstoezicht opnieuw de gang langs
het OM en ZM moet worden gemaakt. Verder adviseren zij om in de
gevallen dat een snelle behandeling vóór het vonnis gewenst is, de
reclassering de bevoegdheid te geven op basis van een voorlopig
indicatiebesluit de justitiabelen toe te leiden naar zorg. Ook wordt door
hen voorgesteld om een lichte en zware procedure voor de indicatiestelling
te introduceren. Het NIFP acht het wenselijk dat de indicatiestelling
plaatsvindt na het vonnis. Het NIFP vindt dit niet passen bij de
taak van de rechter en vindt het praktisch gesproken erg ambitieus om
zowel de Pro Justitia rapportage als de indicatiestelling af te ronden vóór
de zitting. De NVvP vraagt aandacht voor het feit dat een indicatieadvies
niet bindend is, hierdoor kan de rechter, in afwijking van het advies, een
Tweede Kamer, vergaderjaar 2009–2010, 32 398, nr. 3 39