Memoire van Toelichting Wfz-kst-32398-3[1] MvT ... - GGZ Nederland

dit wetsvoorstel is daarmee een bijzondere vorm van zorg. In het tweede
lid van de begripsbepalingen wordt hieraan toegevoegd dat tevens onder
forensische zorg moeet worden verstaan de zorg die als voorwaarde
onderdeel uitmaakt van een sepot, een schorsing van de voorlopige
hechtenis, of een gratieverlening op grond van de Gratiewet, of onderdeel
uitmaakt van een strafbeschikking waarbij een gedragsmaatregel wordt
opgelegd, en wordt verleend in verband met een psychische stoornis,
verslaving of geestelijke beperking en is aan te merken als een interventie
bestaande uit een vorm van verzorging, bejegening, behandeling,
waaronder mede begrepen opname, begeleiding, waaronder mede
begrepen verblijf, of beveiliging. Verder wordt in het tweede lid een
grondslag geschapen om bij of krachtens algemene maatregel van
bestuur andere vormen van zorg onder de forensische zorg en daarbij
onder het bereik van deze wet te brengen.
Een forensische patiënt is een persoon die forensische zorg behoeft op
basis van de uitspraak van de rechter of een beslissing van de officier van
justitie, rechter-commissaris, advocaat-generaal dan wel de Minister van
Justitie. De term forensische patiënt vormt hiermee een overkoepelend
begrip in dit wetsvoorstel. De formulering sluit aan bij de strafrechtelijke
titels, welke zijn opgenomen in artikel 2.2. Het merendeel van titels geeft
aan de rechter de bevoegdheid om verdachten te veroordelen tot het
ondergaan van forensische zorg. Verder gaat het om bevoegdheden van
de officier van justitie, rechter-commissaris, de advocaat-generaal en de
Minister van Justitie, waarbij onder meer moet worden gedacht aan een
sepot, schorsing van de voorlopige hechtenis of gratie onder de
voorwaarde dat de betrokkene forensische zorg ondergaat en om
gedetineerden die forensische zorg behoeven. Een ter beschikking
gestelde valt ook onder het begrip forensische patiënt. De ter beschikking
gestelde is wel apart gedefinieerd, waarbij dezelfde definitie is gehanteerd
als in de Bvt.
In de begripsbepalingen wordt verder de term zorgaanbieder geformuleerd.
Deze term is vooral relevant voor de inkoop. Zoals uit artikel 4.1
blijkt, worden de contracten gesloten met zorgaanbieders, met uitzondering
van het zorgaanbod in de rijksinstellingen. Zorgaanbieders zijn
rechtspersonen of natuurlijke personen die zorg aanbieden. Het zal vrijwel
altijd gaan om rechtspersonen. In enkele gevallen is het denkbaar dat (met
name hele specifieke zorg) door natuurlijke personen wordt aangeboden.
Het begrip instelling vormt het paraplubegrip van alle organisatorische
modaliteiten binnen de forensische zorg. Een instelling is een door Onze
Minister aangewezen instelling bedoeld in artikel 1, eerste lid, onder b,
van de Kwaliteitswet zorginstellingen, die strekt tot de verlening van
forensische zorg . Dit organisatorisch verband is bestemd voor
huisvesting of behandeling van forensische patiënten, in verband met het
verlenen van forensische zorg door een zorgaanbieder. Ook kan het gaan
om organisatorische verbanden bestemd voor opneming van verdachten
ter observatie. Bij een organisatorische verband kan het gaan om een
rechtspersoon die in zijn geheel forensische zorg verleend. Het kan echter
ook gaan om een onderdeel (organisatorische eenheid) van een rechtspersoon,
die forensische zorg verleent, zoals een Forensisch Psychiatrische
Afdeling (FPA).
De instellingen zijn te onderscheiden in een tweetal vormen: de rijksinstellingen
en de private instellingen. De private instellingen zijn de instellingen
die door de Minister van Justitie zijn aangewezen en waarvan de
verpleeg- en behandelkosten worden vergoed op basis van een contract
dat door de zorgaanbieder met de Minister van Justitie is gesloten. Het
wetsvoorstel biedt ruimte voor voorzetting van de bestaande rijksinstel-
Tweede Kamer, vergaderjaar 2009–2010, 32 398, nr. 3 47