De laatste melkbus (tekst) - Zuivelhistorie Nederland

de bussen in een bepaald gebied. Een groot contrast met de 'bruiloft'-allures van de tankplaatsingen!
Bij de bus was het één en al soberheid wat de klok sloeg, maar zonder stijl
waren ze zeker niet. Een speech van de betrokken bedrijfsdirecteur en van de voorman
van de bussenrijder kon er allicht af. Soms was er ook een delegatie van het plaatselijke
districtsbestuur aanwezig. Gevoelsmatig stonden de bus-'begrafenissen' op een hoger
plan dan de tankfeesten.
[019] De afgedankte bussenmelk-chauffeurs, die overigens vaak een baan als RMOchauffeur
kregen, werden zichtbaar ontroerd bedankt.
Met een mengsel van verbittering en begrip werden bij die gelegenheden protestborden
op de laatste bussenmelkwagen meegevoerd. Hier een aantal van die teksten, die bij
diverse gelegenheden zijn gebruikt:
• De boer möt veraandren, de melkboer geet (möt) vot. Wat kunnen wie der toch
an doon, de heren zegt zo möt ut. (Markelo 22 december 1980).
• Kom bij Coberco, er gingen duizenden voor u! (Lichtenvoorde, 24 december
1978).
• Door de wil van het bestuur, is dit mijn laatste uur. (Eibergen, 23 december
1978).
Nog enkele op borden gekalkte rijmpjes, geregistreerd bij de overgang van bus naar tank
in een Coberco-regio, omstreeks 1982:
• Dit was het dus, de allerlaatste bus!
• Hard komt het aan dat straks de laatste bus over de band zal slaan Wij hadden
nooit kunnen dromen dat dit besluit eens zou worden genomen.
• Niet leuk de laatste bus maar het moet Jan van Dam deed het altijd goed!
Uit Coberco Post 14-1-1985 de slogan:
• Met tranen in de ogen de laatste rit met de melkbus.
Teloorgang
Het absolute einde van de melkbus komt voor het Coberco-gebied op 30 december
1984. De enige nog overgebleven bussenmelkfabriek, die te Kamperveen, ontvangt dan
haar laatste melkbus. De klap komt dubbelhard aan, want deze laatste melkbus betekent
tevens de sluiting van de fabriek, die 70 jaar zo nijver heeft gedraaid.
Een historisch gebeuren, dat ook door de hoofdbestuursleden K. van de Langemheen en
B. Schrijver wordt bijgewoond.
Districtsvoorzitter jan van Gelder (62) zegt in Coberco Post: 'Het is triest, maar we hebben
de mensen anderhalf jaar geleden eerlijk gezegd waarop het stond. Royaal tevoren
is het einde afgesproken en zelfs nu zijn er nog uitwijkmogelijkheden voor degene die in
de bus wil blijven melken'. Het aantal bussenmelkers bij Coberco was op dat moment
tot 300 gedaald, overwegend uit het gebied Kamperveen en Wezep, maar ook uit enkele
plaatsen daarbuiten.
De veehouders die per se in de bus wilden blijven melken, werden in de gelegenheid gesteld
om naar een niet-Cobercofabriek over te gaan, te weten Staphorst of Rouveen. On-
▲ Heruitgave zuivelhistorienederland.nl 17 © Coberco P. H. L. Willemsens