De laatste melkbus (tekst) - Zuivelhistorie Nederland

More documents

Recommendations

Info

moest wel. Als representant van het bestuur mocht je niet afgaan. Alles bij elkaar heb ik een goede nasmaak van die vergaderingen overgehouden. In een individueel gesprek met een boer sloeg ik een andere toon aan dan wanneer ik op een vergadering zat waar zo'n boer tussenzat. Ik heb altijd de neiging gehad om het doel en de zaak sterk centraal te stellen'. Spijt 'Ik moet de eerste boer nog horen die spijt van het tankmelken heeft. Het meeste wat je hoorde was: 'Waren we er maar een jaar of wat eerder mee begonnen'! Dat is ook logisch, het materiaal werd elk jaar duurder. Er waren enkele gevallen dat men bussenmelker bleef. Dat hing vaak met leeftijd en/of bedrijfsomstandigheden samen. Dat waren er slechts weinigen, gezien de eisen die Coberco stelde aan bijvoorbeeld het melklokaal. Onze eisen zijn misschien wel eens wat te soepel geweest, ook wat de bereikbaarheid van het boerenerf betrof. Daar kreeg ik dan aanmerkingen op van andere boeren! Als zo'n bussenboer overging naar tankboer veranderde de relatie met de fabriek. Men raakte wat verder van de fabriek af omdat het oude instituut, bussenmelkrijder, verdween. Dat de ouderwetse relatie met de fabriek is verdwenen, is veroorzaakt door de vele fabriekssluitingen. Alles is ook zo vlug gegaan, de ontwikkeling van de tankmelkerij. Dat vereiste nogal wat inzet van de mensen die het contact tussen vereniging en boeren onderhouden. Alles is zakelijker geworden. De bussenrijder had nog wel eens tijd voor een praatje, die werkte voor zichzelf. De RMO-chauffeur is in loondienst, dat speelt ook een rol. Er zijn uiteraard nog wel goede verhoudingen, maar ik denk toch dat de veranderingen op zich een zekere verkoeling met zich meebrengen'. Kwaliteit 'De kwaliteit van de melk is stukken beter geworden. Hoewel, er zijn deskundigen die beweren dat de melk op enkele onderdelen kwetsbaarder is geworden. Bacteriologisch heeft er een enorme vooruitgang plaatsgevonden. Onmiddellijk na het melken wordt het produkt immers gekoeld. Een stuk gemakkelijker is ook de houdbaarheid van de melk aan de fabrieken. Een verschil met de bussen is wel dat als de boer vergeet de koeling aan te zetten, de ramp niet te overzien is. Meteen enkele duizenden liters melk bedorven'. Gevoelswaarde 'Of die tank de gevoelswaarde van de bus ooit een keer kan overnemen weet ik niet. Dat zal pas blijken als er weer wat verandert. Als je iets bezit en niemand vraagtje om dat weg te doen, dan hecht je er ook niet zo erg aan. Dat was met de bus ook zo. Alleen toen hij weg moest, kreeg men gevoel voor die arme bus. Tranen met tuiten zijn erover gehuild! Dat zal mogelijk in de verre toekomst weer gebeuren beuren als de tank ooit weg moet! Misschien komen er zulke grote boerderijen dat er een rechtstreekse leiding naar de fabriek toegaat. Dat lijkt me wel wat erg ver gezocht'. ▲ Heruitgave zuivelhistorienederland.nl 62 © Coberco P. H. L. Willemsens
Een melkbus is maar een nietszeggend ding van ijzer [080] Vader en zoon Hendriksen uit Brummen behoorden jarenlang tot het korps van melkrijders. Dat is nu vrijwel een uitgestorven beroep. RMO-chauffeurs hebben hun rol overgenomen. Met enige weemoed denken vader en zoon terug aan de tijd tussen 1946 en 1980, waarin ze eerst met paard en wagen en later met de trekker de melkbussen ophaalden. Het begon voor Hendriksen senior in 1946, toen hij in Eefde een melkrit aannam. De verdiensten kon hij goed gebruiken naast de inkomsten uit het boerderijtje dat Hendriksen eveneens in 1946 van zijn schoonvader overnam. Welgeteld vier melkkoeien stonden er op stal. Daarmee moest de vroegere boerenknecht een bestaan zien op te bouwen. De melkrit vormde hierbij een welkome aanvulling. Het zat Hendriksen senior in de beginjaren echter niet mee. Hij raakte de melkrit Rhienderen/Cortenoever na één jaar weer kwijt. Een ander schreef voor een lager bedrag in en Hendriksen had het nakijken. 'Allerminst een fraai systeem', veroordeelt de Brummense melkveehouder deze werkwijze. Hij had echter weinig keus. Zo waren nu eenmaal de regels en daar had hij zich maar naarte schikken. Aanbesteden Hoe dat aanbesteden van een melkrit precies in zijn werk ging, legt Hendriksen senior uit: 'Op een bepaalde dag in het jaar moest je een briefje met een bedrag en je naam erop inleveren. Je kon zo inschrijven voor een rit, die je graag wilde doen. Vóór 12.00 uur 's middags moest dat briefje bij de fabriek binnen zijn. 's Avonds maakten directeur en ▲ Heruitgave zuivelhistorienederland.nl 63 © Coberco P. H. L. Willemsens
Page 1 and 2:
▲ Heruitgave zuivelhistorienederl
Page 3 and 4:
Inhoud [pag.]* Blz. ▼ Voorbij, vo
Page 5 and 6:
nodig heeft - denkt er nog wel eens
Page 7 and 8:
Geschil rond 'nep-bus' leidt tot ee
Page 9 and 10:
maar het grootste voordeel zat hem
Page 11 and 12: De melkbus is verdwenen, in plaats
Page 13 and 14: hierover nog te vertellen: 'Boekelo
Page 15 and 16: oerderij was akelig slecht, maar da
Page 17 and 18: de bussen in een bepaald gebied. Ee
Page 19 and 20: Het gerammel van de melkbus hoorde
Page 21 and 22: Hoeveel jaar een bus meeging? Vijf
Page 23 and 24: eneden drukten, zodat er méér lit
Page 25 and 26: sen hoefde te boenen. Maar toen het
Page 27 and 28: Hoe heeft u het schoonmaken geleerd
Page 29 and 30: Kunststukjes, knokpartijen en koele
Page 31 and 32: ving tussen de melkrijder en de boe
Page 33 and 34: middel van aparte laadplateaus. De
Page 35 and 36: ten dat ze pas om elf uur konden lo
Page 37 and 38: Sommige melkrijders maakten het ook
Page 39 and 40: Het onderhoud van de bussen was voo
Page 41 and 42: De makers van de bus [052] Gigantis
Page 43 and 44: Dekselse deksels zorgen in zuivelfa
Page 45 and 46: geweest. Kleine boeren met een paar
Page 47 and 48: spoeld had, anders was hij het brie
Page 49 and 50: Als directeur moest je natuurlijk a
Page 51 and 52: Blinkende melkbussen, dat was een s
Page 53 and 54: Vroeger bij warm weer, als om elf u
Page 55 and 56: ugkregen. Dat was meestal bij heet
Page 57 and 58: Andere boeren moesten wachten. Prom
Page 59 and 60: grond voor de schilder bij een afsc
Page 61: ment dat de grotere leveranciers ze
Page 65 and 66: melkrijder in zijn recht stond, had
Page 67 and 68: 'We zijn trekker gaan rijden omdat
Page 69 and 70: In de winter vroren je klompen vast
Page 71 and 72: Er zaten wel eens gekke dingen in e
Page 73 and 74: kwam, bleken er enkele kippen op de
Page 75 and 76: Als een melkbus kon praten [098] Ee
Page 77 and 78: werden wij wel goed schoon maar aan
Page 79 and 80: Carbidbus 'De oude melkbussen werde
Page 81 and 82: aan kwijtraakten. Tubantia liet op
Page 83 and 84: dat dit besluit eens zou worden gen
Page 85 and 86: gehuld in een nevelig landschap, op
show all

De laatste melkbus (tekst) - Zuivelhistorie Nederland

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?