Observatieverslagen 13092012 - Politie & Wetenschap

“We hebben een tijd lang last gehad van een man die de hele buurt terroriseerde. Hij stalkte vrou-­‐
wen, veroorzaakte rommel in de buurt en zou graffiti spuiten. De woningcorporatie had al een aantal
klachten gekregen van omwonenden. Op enig moment kregen wij die klachten binnen. Strafrechte-­‐
lijk konden we weinig tegen de man beginnen want we hadden weinig bewijs. Maar we konden wel
de aangiften en meldingen van bewoners doorgeven aan de woningcorporatie zodat zij een uithuis-­‐
zettingsprocedure konden starten. Ik heb vervolgens een sfeerrapportage gemaakt waarin ik inder-­‐
daad heb aangegeven dat deze man in grote mate overlast veroorzaakte. De man is toen uiteindelijk
uit huis geplaatst. De buurt heeft nu geen last meer van hem. Kortom, door samenwerking krijg je
zaken sneller voor elkaar.”
Maar Twan erkent ook dat ketenpartners niet altijd hetzelfde belang hebben. “Een man bedreigde
een vrouw uit mijn wijk. Het ging uiteindelijk zo ver dat de vrouw haar huis uit is gevlucht. De vrouw
wilde geen aangifte doen. De woningbouwcorporatie ziet in dit soort zaken niet in waarom ze in
actie moeten komen. Zolang de huur netjes wordt betaald en de wijk geen overlast ondervindt, vin-­‐
den zij het prima.”
12.45 uur: Twan geeft aan dat hij morgen samen met zijn netwerkinspecteur een gesprek heeft met
een burger in zijn wijk. “Deze man klaagt over overlast van zijn Somalische buren. Volgens hem ver-­‐
oorzaken de Somaliërs overlast. Ze zouden veel lawaai veroorzaken en rommel maken. De vorige
buurtbrigadier is anderhalf jaar met deze man bezig geweest. Het probleem is namelijk dat de man
geen aangifte doet en ons niet belt wanneer het probleem zich voordoet. Maar hij komt wel langs het
bureau om te klagen dat zijn buren de avond ervoor geluidsoverlast hebben veroorzaakt. Maar dan
kunnen wij er weinig meer aan doen. De man leeft ook in onvrede met de woningbouwcorporatie.
De woningbouwcorporatie zou volgens de man ook te weinig doen om de problemen op te lossen.
Dit is echter niet het geval. De woningcorporatie heeft ook aangegeven dat de man direct zijn klach-­‐
ten bij hen moet melden. De woningcorporatie heeft zelfs aangegeven dat ze ’s nachts willen komen
kijken wanneer de man problemen ervaart. Maar de man blijft steeds achteraf klagen. Het vervelen-­‐
de is dat deze man nu ook de gemeente heeft benaderd. Hij heeft een brief naar de gemeenteraad
gestuurd waarin staat dat wij niet ontvankelijk zouden zijn voor zijn klachten. Ook de woningbouw-­‐
corporatie krijgt ervan langs. Onze korpschef heeft hij ook al meerdere brieven gestuurd. Dit heeft
ertoe geleid dat onze afdelingschef wil dat we met deze man in gesprek gaan. Om wat meer ‘gewicht’
aan het gesprek te geven, neem ik mijn netwerkinspecteur mee. Ik hoop dat we de man kunnen
overtuigen dat hij echt direct een klacht moet indienen wanneer hij de overlast ervaart. Maar ik heb
er een hard hoofd in. Het is mijn voorganger ook nooit gelukt om dit bij deze man aan het verstand
te brengen en ik vrees dat het mij ook niet gaat lukken.”
13.00 uur: Ik vraag aan Twan in hoeverre het hem lukt om politiecapaciteit te regelen voor bepaalde
problemen die in zijn wijk spelen. Twan: “Je moet iedere keer je netwerker warm maken voor wat er
speelt in je wijk. En het hangt ook af van de prioriteiten die er gesteld worden binnen de afdeling. In
mijn wijk heb ik bijvoorbeeld veel last van drugsdealers en minder last van hanggroepen. Maar op
afdelingsniveau is prioriteit gegeven aan overlast jongeren.
102