Observatieverslagen 13092012 - Politie & Wetenschap

king tot dit terrein. Misschien helpt het als ik bel in plaats van jullie. Zullen we afspreken dat ik
morgen even bel en dat ik dat vervolgens terugkoppel aan jullie? Dan kunnen jullie het daarna
verder overnemen?” De voorzitter van het wijkoverleg en de wijkbewoner gaan dankbaar ak-­‐
koord. Daarnaast geeft Erik aan dat hij regelmatig surveilleert rond het terrein, maar dat hij zal
proberen om nog vaker langs te rijden, vooral ‘s avonds.
20.30 uur: Erik en ik rijden door zijn wijken. Erik: “Bij het surveilleren let ik vooral op de jeugd.
Ik wil weten wat ze doen. Daarnaast let ik op foutparkeerders. Zoals ik al eerder zei hebben veel
buurtbewoners bij mij geklaagd over het aantal foutparkeerders in de wijk. Ze hebben mij ge-­‐
vraagd om te handhaven. Dat doe ik dan dus ook.” Na tien minuten rijden zien we een auto die
buiten de vakken staat geparkeerd. Erik vraagt aan de meldkamer wie de eigenaar van de auto
is. De eigenaar blijkt een buurtbewoonster van de straat te zijn. Erik stapt de auto uit en schrijft
een bekeuring uit. Vervolgens rijden we iets door naar het huis van de eigenaar van de auto. Erik
belt aan. Een vrouw stormt naar buiten. Erik wijst naar de auto en vraagt of de vrouw de eige-­‐
naar van de auto is. De vrouw begint onmiddellijk uit te leggen dat ze na het boodschappen doen
vergeten was om de auto weg te halen. De vrouw vindt het onterecht dat ze bekeurd wordt ter-­‐
wijl er volgens haar heel veel bewoners fout parkeren. Bovendien is er te weinig parkeerruimte
volgens haar in de wijk. Erik raakt zichtbaar geïrriteerd. Hij geeft aan dat buurtbewoners zelf
wilden dat er meer gehandhaafd zou worden. “Ik kan geen onderscheid maken tussen buurtbe-­‐
woners en niet buurtbewoners. Ik vind het prima om strenger te handhaven, maar dat heeft dan
ook gevolgen voor u als wijkbewoner.” Erik geeft aan dat de vrouw voor deze keer de boete mag
verscheuren, maar dat ze voortaan wel de auto meteen moet weghalen.”
Erik ziet een buurtbewoner van een van zijn wijken door de straat lopen. Hij gaat naast ‘m rijden
en opent het raam van de auto. “He Maikel” zegt Erik. Maikel is zichtbaar blij om Erik te zien en
geeft Erik een hand. Erik vraagt hoe het met Maikel gaat. Maikel antwoordt dat het goed met ‘m
gaat en dat hij blij is met zijn nieuwe leven. Erik vraagt of Maikel Ado kent. “Ik zie Ado de laatste
tijd weer door de wijken lopen. Hij zat het afgelopen jaar in zijn thuisland Roemenië maar is nu
weer teruggekomen. Ik heb alleen geen zicht op hem. Hij praat moeilijk Engels. Sinds hij er weer
is neemt het aantal diefstallen toe. Weet jij wat hij zoal doet? En weet jij waar hij slaapt?” Maikel
zegt dat hij gehoord heeft dat Ado op een industrieterrein slaapt aan de rand van de stad. Maikel
weet niet wat Ado precies doet en hoe hij aan z’n eten komt. Erik bedankt Maikel en we rijden
door richting het bureau. Onderweg vertelt Erik dat Maikel vroeger een drugsverslaafde was.
“Hij was ook een crimineel. Maar nu heeft hij zijn leven weer een beetje op orde. Hij is van de
harddrugs af. Hij weet veel over de wijk. Hij is een belangrijke informant.”
21.00 uur: Erik handelt wat e-­‐mails af.
21.30 uur: Einde dienst.
Zaterdag 25 juni 2011.
Noodhulpdienst.
13.30 uur: Erik heeft vandaag een noodhulpdienst. Erik stond erop dat ik een keer met hem mee
ging om een noodhulpdienst te draaien, zodat ik kon ervaren hoeveel werklast er uit een nood-­‐
hulpdienst voortkomt. Volgens Erik komt hier vaak veel werk uit voort waardoor klussen voor
61