Observatieverslagen 13092012 - Politie & Wetenschap

het fijn dat wij deze kinderen of jongeren kunnen aanmelden bij het Jeugd Preventie Program-­‐
ma, mits ze dat natuurlijk zelf ook willen. Daarmee hoop je natuurlijk dat deze kinderen en jon-­‐
geren uiteindelijk niet in de criminaliteit belanden.” Ik vraag aan Josephine of en zo ja, hoe vaak
ze gebruik maakt van de politie. Josephine: “Ik gebruik de politie vooral vanwege het uniform. In
het geval van het kind dat gepest werd, heeft het veel meer invloed wanneer de politie bij de
pestende jongens op de stoep staat dan ik.” Johan: “Ik ben zeer tevreden over Josephine en over
het Jeugd Preventie Programma. Ik denk dat ik voor mijn andere collega’s kan spreken als ik zeg
dat de buurtbrigadiers een goede band hebben met Josephine. Naast het feit dat wij probleem-­‐
kinderen bij haar kunnen aanmelden, koppelt zij bijvoorbeeld ook wel eens informatie terug van
gesprekken die ze met kinderen of jongeren heeft en die voor ons van belang kan zijn. Bijvoor-­‐
beeld: let eens op dat gezin, daar gaat het momenteel helemaal niet goed.” Josephine: “Daar
vraag ik dan uiteraard wel eerst toestemming voor aan het kind en ik doe het eigenlijk bijna
nooit. Kinderen en jongeren moeten namelijk in vertrouwen met mij kunnen praten.”
09.45 uur: Johan behandelt een e-­‐mail die hij van de Raad van de Kinderbescherming gekregen
heeft. “Een meneer wil weten wat ik van een bepaald kind weet. Dit soort vragen zijn wel be-­‐
langrijk voor mij. Het betekent dat er kennelijk iets met dit kind aan de hand is en dat ik daar de
komende tijd wat meer mijn aandacht op moet vestigen.”
10.00 uur: Johan maakt een IGP voor zijn collega’s t.a.v. de geschorste bewaring van enkele jon-­‐
geren in zijn wijk. “Geschorste bewaring houdt in dat jongeren niet de gevangenis in hoeven
maar thuis mogen blijven. Ze mogen ook naar school, maar daarna moeten ze direct naar huis en
hebben ze als ware huisarrest. De politie moet controleren dat de jongeren ook daadwerkelijk
thuis zijn. Ik ga nu een IGP maken met daarin het verzoek aan de surveillanten om een keer per
week te controleren bij een aantal adressen. Daarnaast, en dat gaan we straks doen, ga ik altijd
langs bij de ouders om te waarschuwen dat wij van de politie de komende tijd komen controle-­‐
ren. Dan snappen ze ook waarom we dat doen en hebben ze daar meer begrip voor.”
10.15 uur: Johan belt met zijn contactpersoon bij de woningbouwcorporatie om te vragen of
bewoners van het huis waar het gas en licht onlangs is afgesloten hun huur wel betaald hebben.
Zijn contactpersoon belooft het te zullen gaan uitzoeken.
10.30 uur: Johan en ik drinken een bak koffie. Johan legt uit wat in zijn ogen de meerwaarde van
een buurtbrigadier is. Johan: “In een van mijn wijken zat een drugsdealer. We hadden hem al een
aantal keer aangehouden maar het was overduidelijk dat hij nog steeds dealde. We hadden al-­‐
leen niet voldoende bewijs. Het is dan belangrijk om als politie te laten merken dat je iemand in
de gaten houdt. Iemand uit de anonimiteit halen noemen we dat. Dus af en toe ging ik onver-­‐
wachts bij hem langs en vroeg ik wat hij aan het uitspoken was. Ik kwam dan gewoon een
praatje maken. Op een dag ging het mis. De dealer had zijn vriendin beschoten met een lucht-­‐
buks en tegelijkertijd kwam er informatie binnen dat de dealer betrokken zou zijn bij een aantal
inbraken. Kortom, de dealer werd veroordeeld en ging de gevangenis in. Op een dag moest ik
naar de gevangenis komen omdat de dealer met mij wilde praten. Hij had ook echt mijn naam
genoemd, hij wilde met niemand anders van de politie praten. Ik ben toen naar hem toegegaan.
Tijdens het gesprek met hem heeft hij eigenlijk alles en iedereen erbij gelapt. Hij heeft precies
verteld aan wie hij drugs verkocht, hoe hij er aan kwam, hij kon bij een enkele inbraken aange-­‐
47