Observatieverslagen 13092012 - Politie & Wetenschap

We fietsen vervolgens verder en stoppen uit het zicht van de Volkswagen Golf. Twan heeft het ken-­‐
teken van de auto onthouden en wil weten van wie het voertuig is. Twan: “De eigenaar van het voer-­‐
tuig is een bekende van ons. Een andere jongen in de auto herkende ik, dat is namelijk de voetbal-­‐
trainer van mijn zoontje. Hij is een goede jongen, maar hij zit wel bij verkeerde types in de auto.”
14.30 uur: Twan wordt aangesproken door een tegemoetkomende fietser. Het blijkt Twan’s contact-­‐
persoon van verslavingszorg te zijn.
Twan en de man maken kort een praatje. De man van verslavingszorg vraagt of hij nog nieuwe in-­‐
formatie heeft. Twan denkt na en geeft aan dat hij twee ‘bekende’ alcoholisten weer terug zijn in zijn
wijk. Twan vraagt of hij nog nieuwe informatie heeft. De man van verslavingszorg schudt zijn hoofd.
Twan en de man wisselen nog wat woorden en zeggen elkaar vervolgens gedag.
15.00 uur: We gaan langs bij een adres waar volgens Twan mogelijk ‘prostituees’ verblijven. We bel-­‐
len aan. Twee vrouwen, een van rond de 30 en een van rond de 45, doen open. We mogen binnen-­‐
komen. Het hele huis staat zo goed als leeg. In de woonkamer staat een bank en een tv. De vloer is
van beton en de wanden zijn kaal. Twan vraagt naar de identiteitsbewijzen van de dames. Hij no-­‐
teert de namen in zijn notitieblok. Vervolgens vertrekken we weer. Buiten zegt Twan: “Het is heel
moeilijk om hier iets aan te doen. Je hebt geen bewijs. En je mag ze ook niet naar Polen sturen. Er is
namelijk vrij verkeer van werk binnen de EU. En je kunt ze ook niet zomaar het huis uitsturen. Je
moet dan namelijk aantonen dat iemand langer dan een bepaalde periode ergens woont en niet op
dat adres ingeschreven staat.”
15.30 uur: We maken een ronde door de parken. We spreken enkele jongens met scooters aan. Twan
maakt een praatje met ze. Hij vraagt of de jongens iets meer weten van de auto-­‐inbraken en vernie-­‐
lingen van de afgelopen tijd. De jongens zeggen van niets te weten.
15.45 uur: Twan wordt aangesproken door een vrouw die zich irriteert aan een fietswrak aan een
lantaarnpaal. “Kunnen jullie die niet eens een keer komen weghalen”, vraagt ze. “Het hangt er al
meer dan een half jaar”, vervolgt ze. Twan antwoordt: “Nee, mevrouw, dat doen wij niet. Daarvoor
moet u de gemeente bellen. Die komen vervolgens langs om het fietswrak weg te halen”.
16.00 uur: We rijden langs de woning van de man die al een tijdje door de GGZ wordt vermist. Afge-­‐
lopen week zijn we hier al eerder geweest maar toen deed er niemand open. We bellen aan. We wil-­‐
len bijna weggaan of een onverzorgde man opent de voordeur. Twan loopt naar hem toe en stelt zich
voor. “Ik wilde even weten of alles goed met u was. Uw hulpverleners kunnen geen contact meer met
u krijgen. En omdat u uw medicijnen niet had opgehaald waren ze een beetje bezorgd. Heeft u in-­‐
middels weer contact gehad met uw psychiater”? De man knikt en zegt dat hij inmiddels weer con-­‐
tact heeft met de GGZ. Twan neemt afscheid van de man. We fietsen terug naar het bureau. “Zo, heb
ik die man ook eens gezien”, zeg hij.
118