Observatieverslagen 13092012 - Politie & Wetenschap

Vrijdag 12 augustus 2011.
Dagdienst.
08.00 uur: Briefing. Twan geeft aan dat gebleken is dat de man die we van de week hebben aange-­‐
houden omdat hij navigatiesystemen zou verkopen -­‐en vervolgens zijn nog openstaande boetes op
het bureau betaald heeft-­‐ uitgeleverd had moeten worden aan Portugal. “Er staat een internationaal
aanhoudingsverzoek voor hem uit. Zodra hij wordt aangehouden, moet hij direct aan Portugal wor-­‐
den uitgeleverd. Balen dat we dat niet eerder gezien hebben.” Ik vraag aan Twan hoe het kan dat hij
dit niet eerder gezien heeft. Twan: “Dit staat dan weer in een ander systeem waar je normaliter ei-­‐
genlijk nooit naar kijkt. Het probleem is dat systemen bij de politie niet met elkaar communiceren. Je
moet dus zelf in ieder systeem kijken en dat doe je bijna nooit. Daarmee kunnen dus dit soort geval-­‐
len voorkomen dat je iemand vrijlaat terwijl die eigenlijk had moeten worden uitgeleverd.”
08.45 uur: We vertrekken samen met Sandra (collega buurtbrigadier) in een onopvallende politieau-­‐
to naar een woning in de wijk van Twan. Twan: “De woning werd bewoond door iemand die onlangs
is overleden. Het was een beetje een eenzame man. De man had geen familie of vrienden meer en is
daarom door de gemeente begraven. Wanneer je door de gemeente begraven wordt, hebben zij het
recht om de waardevolle spullen uit de woning van de overledene mee te nemen en verkopen. Ie-­‐
mand van de gemeente is gisteren naar de woning van de man gegaan. Maar toen hij bij de deur
stond, bleek dat er drie mannen binnen waren. Hierop heeft de man van de gemeente de politie ge-­‐
beld. Mijn collega’s troffen binnen stapels kleding aan met de prijskaartjes er nog aan. Ze dachten dat
dit mogelijk gestolen zou kunnen zijn maar omdat ze geen bewijs hadden hebben ze de drie mannen
laten gaan. Ik vind dat zelf een beetje vreemd. Ze hadden de kleding namelijk gewoon mee kunnen
nemen naar de winkel waar het vandaan kwam en dan weet je snel genoeg of al dan niet het gesto-­‐
len is.” Twan legt uit dat de woningcorporatie gevraagd heeft om hij mee wil gaan naar binnen. “Ze
durven niet nadat gebleken is dat er nog mensen in het pand aanwezig waren. De woningcorporatie
wil een nieuw slot op de duur zetten en het huis laten leeghalen zodat het binnenkort weer de ver-­‐
huur in kan. En wanneer wij de kleding vinden, nemen we het mee naar het warenhuis en gaan we
navraag doen of het gestolen is.”
09.00 uur: We arriveren bij het betreffende huis. De klantmanager van de woningcorporatie en de
sleutelmaker wachten ons op. We lopen door de portiek naar boven. Twan bonkt op de deur. “Poli-­‐
tie”, schreeuwt hij. Hij legt zijn oor tegen de deur maar hoort niets. Hij geeft de sleutelmaker een
teken dat hij kan beginnen met het openmaken van de deur. Binnen enkele tellen heeft hij de deur
open. Twan loopt als eerste naar binnen gevolgd door Sandra. De klantmanager loopt er achteraan.
Van de mannen is geen spoor meer te bekennen. Ook de kleding is verdwenen. Twan: “Wat stom dat
ze die drie mannen gisteren niet hebben aangehouden. Die kleding hebben ze gewoon gestolen, dat
kan niet anders”! Twan zegt de klantmanager gedag en loopt nog een rondje om het appartementen-­‐
complex om de tuin te controleren. “Misschien ligt de kleding ergens verstopt in de bosjes”, aldus
Twan.
120