Observatieverslagen 13092012 - Politie & Wetenschap

09.30 uur. We komen aan op het recreatiepark. Voordat we naar het bestuur gaan rijden wij eerst
een rondje over het recreatiepark . We stoppen even bij het huis van de gezochte Poolse man – deze
lijkt niet thuis te zijn. Daarom rijden we verder naar het ‘bestuurhuis’. We gaan met twee bestuurs-­‐
leden aan tafel zitten. We bespreken de melding van de bewoner van het park. Mike vertelt dat zijn
gechipte katten telkens worden meegenomen naar het asiel. Een van de bestuursleden weet dit en
vertelt dat de bewoner van het park hier laatst zo boos om geworden dat hij gedreigd heeft de ban-­‐
den van haar auto aan stukken te snijden. Het bestuurslid denkt er over na om aangifte te doen van
deze bedreiging. Mike geeft aan dat dit niet echt een incident is waar snel melding van wordt gedaan.
Ook speelt het een rol dat de bewoner van het park al ter plekke heeft aangegeven dit niet te zullen
doen omdat het hen beiden geld zal kosten. Het bestuurslid legt uit dat de frustratie wel te begrijpen
is, maar dat de bewoner van het park geen been heeft om op te staan. In het huishoudelijk regele-­‐
ment staat namelijk gewoon dat huisdieren op de eigen grond moeten worden houden: “Het is hier
gewoon anders dan in een woonbuurt.”
Het bestuurslid vertelt dat aanstaande woensdag een gesprek gepland staat met de bewoner van het
park. Zij vraagt zich af of Mike bij dit gesprek aanwezig kan zijn. Mike legt uit dat normaal zo’n pro-­‐
bleem niet bij de politie hoort. Nu is wel sprake van een bedreiging waardoor het gesprek wel een
strafrechtelijk randje kent. Daarom stemt hij toe om (op zijn vrije dag) hierbij aanwezig te zijn. Hij
benadrukt nogmaals dat hij hierbij vooral aanwezig is vanwege de eerder geuite bedreigingen. Beide
bestuursleden begrijpen dit, en stellen het erg op prijs dat hij bij het gesprek wil zijn.
Vervolgens heeft Mike het met het bestuur over enkele andere overlastgevallen op het recreatie-­‐
park. Mike vindt dat deze overlast vooral een taak van het bestuur en van de gemeente. Wel geeft hij
aan de Polen op nummer 213 nogmaals aan te willen spreken op hun overlast gevende gedrag: “Dit
heb ik pas ook nog gedaan, en ik wil best een keer met een busje voorrijden en ze allemaal op de bon
gooien. Een beetje bluffen kan hierbij weleens helpen.” Mike geeft aan dit vooral te willen doen om-­‐
dat het bestuur al zoveel heeft geprobeerd om de overlast te verminderen, maar met weinig resul-­‐
taat.
10.30 uur. We vertrekken bij het bestuur van het recreatiepark. We rijden nog een rondje over het
park en stoppen bij een woning waarvan het bestuur aangaf dat het één grote troep is. Wij constate-­‐
ren dat het inderdaad een troep is, en stappen weer in. Mike geeft aan dat de gemeente hier mis-­‐
schien iets mee kan.
Ik vraag aan Mike waarom hij ervoor kiest het bestuur te helpen bij het aanpakken van de overlast
van de Polen (dezelfde als eerder deze week). Mike zegt hierover: “Die Polen hebben weleens in hun
blote kont daar gestaan. Dan kan je wel tegen het bestuur zeggen ‘doe je best’, maar zulk gedrag gaat
mij ook te ver.” Daarom wil Mike de overlastmelding dit weekend uitzetten bij collega’s: “Zij kunnen
dit weekend even een rondje er langs rijden om bij overlast ze op de bon te gooien. Kijk, als het be-­‐
stuur hun best doet, dan help ik wel even.” Over het dilemma wel of niet helpen bij het oplossen van
maatschappelijk problemen zegt Mike dat de netwerkinspecteur daar strak instaat maar dat altijd
85