Observatieverslagen 13092012 - Politie & Wetenschap

andere dorp hier waarschijnlijk niet over zullen vallen. We nemen afscheid van de jongen en lopen
weer naar binnen.
We lopen langs het secretariaat aan het begin van de gang. Mike legt uit dat bij een inval in een pand
een slot is geforceerd. Mike legt aan één van de medewerksters van het secretariaat uit dat de reke-­‐
ning van de slotenmaker naar de eigenaar van het pand gestuurd moet worden: “Dat het tot twee-­‐
maal toe is onderverhuurd is het probleem van de eigenaar, hij moet de kosten maar verhalen op de
onderhuurders.”
Mike en ik lopen terug naar de buurbrigadierskamer. Mike bekijkt daar op zijn computer kort de
dagrapportage voor de belangrijkste gebeurtenissen in zijn buurt. Hij geeft aan mij aan snel te willen
vertrekken richting de buurt. Voor vertrek naar de buurt zegt Mike grappend tegen mij: “Zo, gaan we
vandaag eens even een hennepkwekerijtje oprollen.” De netwerkinspecteur staat in de deuropening,
maar lijkt het niet horen. Mik zegt daaropvolgend: “Laat het de netwerkinspecteur niet horen, dan
begint hij te stuiteren.”
09.45 uur. We gaan vandaag eerst op weg naar het recreatiepark voor een bezoek aan de uitbaatster
van het naastgelegen recreatiecentrum. Dit weekend zijn vernielingen aangericht aan het hek rond-­‐
om het privéterrein. De uitbaatster heeft al eerder aangegeven veel last te hebben van vernielingen
op het parkeerterrein. Mike legt in de auto uit dat het recreatiecentrum een grote parkeerplaats
heeft waar zowel bewoners als bezoekers van het recreatiepark hun auto parkeren. De parkeer-­‐
plaats is echter privéterrein. Dit geeft de uitbaatster het recht om de slagboom op wisselende tijden
te sluiten. Soms staan daardoor dan nog auto’s op de parkeerplaats die niet meer wegkunnen. Boze
autobezitters hebben al meerdere keren het hek aan de zijkant van het terrein kapot geknipt. Zo ook
deze keer. We lopen langs het vernielde hek richting het recreatiecentrum. Bij binnenkomst blijkt de
uitbaatster niet aanwezig te zijn. Wel is de barvrouw van het recreatiecentrum aan het werk. Ze legt
ons uit wat er te zien is op de camerabeelden. Ze vertelt dat op de beelden alleen te zien is dat de
(waarschijnlijke) daders met de auto wegrijden. Ze denk dat de daders vervolgens over het hek heen
door de bossage naar de weg zijn gereden. Op de camera zijn helaas alleen schimmen te zien van de
daders en de auto: “Maar waarschijnlijk zijn het wel de witte nummerborden (lees: Poolse nummer-­‐
borden)” vult ze haar verhaal aan. We krijgen het mobiele telefoonnummer van de uitbaatster. We
praten nog even verder over hoe het gaat bij het recreatiecentrum. De barvrouw geeft aan dat los
van de vernielingen weinig problemen zijn: “Maar als het rustig is, gooien we gewoon dat hek dicht.
Dat mogen we ook.” We nemen afscheid van de barvrouw en geven aan de uitbaatster te zullen bel-­‐
len voor een afspraak.
Buiten op het parkeerterrein van het recreatiepark zien we een man voorbij fietsen. Mike groet hem.
Mike vertelt mij dat hij de vader is van de jonge moeder die wij eerder tegenkwamen in het dorp. Zij
woont met haar vriend en kinderen in een veel te klein huisje op het recreatiepark. Niet lang geleden
heeft Mike daarom de woningbouwvereniging gevraagd om met spoed nieuwe woonruimte voor het
gezin te zoeken. De vader keert om voor een praatje. Hij geeft aan dat de situatie nog altijd heel
moeilijk is, vooral financieel. Het gezin heeft geen geld. Als er al geld is maakt haar vriend al het geld
89