Observatieverslagen 13092012 - Politie & Wetenschap

Douwe Egberts koffie. “Dat is nog eens andere koffie dan op het bureau” zegt Mike. De snackbareige-­‐
naar vertelt over het verloop van Street Rock. Hij geeft aan eerder dicht te zijn gegaan omdat op het
terrein van het festival een fritestent stond. Ook vertelt hij te hebben gehoord dat er een plan is om
op de hoek van de straat een nieuwe snackbar te vestigen. Mike is hier verbaasd over en het lijkt
hem helemaal niet verstandig. Hij zegt dat hij eens zal navragen bij de gemeente hoe dit precies zit:
“Dat kan toch niet de bedoeling zijn. In Helmond zie je dat ook veel. Maar dat is helemaal niet goed
voor de ondernemers.”
Mike vraagt aan de snackbareigenaar of de laatste tijd nog problemen zijn geweest. Die geeft aan
weinig last te hebben: “Nee het is rustig in Gemert-­‐Laarbeek, toch?” Mike wijst vanuit de snackbar
naar de overkant. In het pand aan de overkant woont boven de eigenaar van het pand en daaronder
is een groenteboer gevestigd. Beide liggen al een tijdje met elkaar in de clinch, vertelt Mike. Volgens
Mike is de eigenaresse van de zaak het beu om de hele tijd een strijd te moeten voeren met de eige-­‐
naar van het pand. De snackbareigenaar zegt hierover: “Ach, ja daar heb ik geen last van. Ik vraag
hem altijd gewoon de auto weg te halen op de drukke momenten en dat doet hij dan netjes. Het ligt
ook aan haar, zij is zo’n schijnheilige. Ik bedoel die kras op zijn auto, ik weet niet zeker of ze het heeft
gedaan, maar ik vermoed van wel. Ik heb het haar ook gezegd: je moet van andermans spullen afblij-­‐
ven.” Mike zegt dat het de laatste tijd wel beter gaat tussen beiden.
De snackbareigenaar geeft aan de laatste tijd wel veel last te hebben van het uitgaanspubliek dat
vanaf het café naast de snackbar met de taxi vertrekt naar Helmond: “Het zijn er maar een paar die
zoveel lawaai maken. Maar de fietsen parkeren ze naast de snackbar, en ik slaap daar boven. Bij het
vertrek en terugkomst wordt ik wakker door het lawaai.” Hij zegt een camera te willen ophangen
zodat hij het in de gaten kan houden wie precies de lawaaimakers zijn: “Als ik dan zie wie de herrie-­‐
schoppers zijn, spreek ik ze daar eerst op aan, en als ze het dan nog een keer doen zullen ze het we-­‐
ten.” Mike geeft aan dat dit niet de beste oplossing te vinden. Beter kan de snackbareigenaar probe-­‐
ren met de gemeente en de café-­‐eigenaar afspraken te maken over het stallen van de fietsen: “Mis-­‐
schien kan het op het kerkplein, dat is een veel betere plek daarvoor.”
13.45 uur. We besluiten om later dan gepland weer terug te lopen naar het café op de hoek van de
straat. De vrouw van de horecaondernemer vraagt of wij een kop koffie willen. “Nee dank je, wij
hebben net koffie op. Doe mij maar een colaatje” zegt Mike. De horecaondernemer is zich aan het
omkleden. In de tussentijd spreken we met zijn vrouw over het meisje dat ‘out’ was gegaan op
Streetrock. De eigenaresse geeft aan dat de vader van het meisje op straat verschrikkelijk boos is
geworden op het meisje. Ook geeft zij aan verbaasd te zijn dat het meisje alcohol heeft kunnen ko-­‐
pen: “Wij vragen altijd naar een ID op het moment dat we denken dat iemand nog niet de leeftijd
heeft om te drinken. Dit zou eigenlijk toch niet mogen gebeuren op zo’n festival.” Mike geeft haar
gelijk. Hij zegt dit te zullen aankaarten bij de evaluatie van het festival.
De horecaondernemer komt naar beneden gelopen en gaat zitten aan tafel. Ook hij begint eerst over
het verloop van Streetrock, en hoe dronken enkele personen waren. Na enkele minuten over het de
gang van zaken in het dorp te hebben gehad, vraagt Mike of het is gelukt met de vergunning. De ho-­‐
93