Observatieverslagen 13092012 - Politie & Wetenschap

mijn wijken. Er hangen veel alcoholisten en drugsgebruikers in het park. Ook loopt er veel jeugd
rond. Sinds kort is het verboden om in het park alcohol te nuttigen. Daarom verplaatsen de alco-­‐
holisten zich nu steeds vaker naar de randen van de parken. Aan de rand van het park staan dure
woningen en de bewoners ervan zijn niet blij met de geluidsoverlast die is ontstaan door de al-­‐
coholisten en zwervers. Daarnaast vinden veel bewoners het niet fijn dat de alcoholisten en
zwervers nu bijna voor hun deur aan het drinken zijn. Dat voelt niet echt veilig, zeker niet wan-­‐
neer je ook kinderen hebt. Ik heb afspraken gemaakt met de alcoholisten dat ze alleen in een
bepaald stuk van het park mogen zitten waar ze anderen zo min mogelijk tot last zijn. Bovendien
hebben wij vanaf de openbare weg goed uitzicht op deze plek. Ik weet namelijk dat veel van mijn
collega’s, hoe jammer ook, niet uit de auto komen om door het park te lopen. Vanwege het grote
aantal klachten heb ik een projectvoorstel geschreven. Het projectvoorstel is zo gedetailleerd dat
het zo aan een surveillance-­‐eenheid gegeven had kunnen worden. Ik had zelfs foto’s en platte-­‐
grondjes ingevoegd. Maar dit projectvoorstel wordt dan afgewezen. En ik heb niet eens een te-­‐
rugkoppeling gekregen waarom het is afgewezen. Nu is er een wijkaandachtspunt (WAP) van
gemaakt. In de toekomst ga ik dus ook geen projectvoorstellen meer schrijven. Ik leg eerst mon-­‐
deling uit wat mijn projectidee is en als mijn netwerker het een goed idee vindt, dan schrijf ik het
verder uit.”
Erik legt uit wat een WAP is: “Een WAP is een oproep tijdens de briefing aan de collega’s van de
basispolitiezorg om aandacht te geven aan een bepaald gebied, personen of een probleem in een
wijk. Het probleem bij een WAP is dat je vaak geen terugkoppeling krijgt van collega’s wat ze
hebben waargenomen. Dit is namelijk niet verplicht bij een WAP, in tegenstelling tot een project.
Ik vraag soms wel eens aan collega’s of ze wat hebben waargenomen, bijvoorbeeld of de alcoho-­‐
listen op het bankje zaten. Dan krijg ik als antwoord terug dat ze niets hebben gezien en het
daarom ook niet hebben doorgegeven. Maar zo’n antwoord is voor mij wel ontzettend belang-­‐
rijk. Als burgers klagen over overlast en ik weet dat wij na tien keer surveilleren niets hebben
waargenomen, dan kan ik aangeven dat wij niets hebben waargenomen en weet ik dat het pro-­‐
bleem misschien toch niet zo groot is. Veel collega’s vinden het niet leuk om met de fiets of de
scooter door het park te rijden. En dat is echt noodzakelijk om in het park op te kunnen treden.
Vanuit de auto maak je geen contact en kun je niet handhaven; het is onpersoonlijk en ineffec-­‐
tief.”
19.45 uur: Door de onverwachte actie van afgelopen maandag, kon Erik niet deelnemen aan het
wijkoverleg. Erik heeft daarom een afspraak gemaakt met de voorzitter van het wijkoverleg om
te spreken over enkele lopende zaken. Erik, de voorzitter van het wijkoverleg, een andere
buurtbewoner en ik zitten aan de huiskamertafel. De voorzitter van het wijkoverleg geeft aan
dat de buurt veel last ondervindt van het braakliggend terrein en de fabriekshal. Sommige be-­‐
woners hebben waargenomen dat er zich ‘ongure’ types, zoals daklozen en zwervers, rond het
terrein begeven. Andere bewoners vrezen dat de fabriek in brand zal worden gestoken. Erik
geeft aan dat het terrein eigendom is van een woningcorporatie. Hij heeft zelf al een aantal keren
aangegeven bij de woningcorporatie dat er iets aan gedaan moet worden. Erik denkt dat het
meer zin heeft om te klagen bij de gemeente. De voorzitter van het wijkoverleg: “Ik heb al meer-­‐
dere keren de gemeente erover aangesproken. Maar steeds is de persoon er niet. Wat zijn ze
vaak op vakantie bij de gemeente! Ze bellen ook niet terug!” Erik: “Ik zal wel contact met de ge-­‐
meente opnemen. Ik vind namelijk dat er nu echt eens wat veranderd moet worden met betrek-­‐
60