Uitvoeringsmap Bestuurlijke Aanpak Vastgoed - RIEC's

casussen. Zo kan de Belastingdienst (al dan niet in samenwerking met de FIOD) een casus
m.b.t. een zogenaamde ‘’winhapper’’ onderzoeken. Daarnaast kan parallel aan dat onderzoek
een private instelling zoals een hypothecair financier (binnen de kaders van de WBP)
geïnformeerd worden. De kans bestaat namelijk dat een hypotheek met vervalste
werkgeversverklaringen is verkregen. De inkomsten van de ‘’windhapper’’ kunnen in de
praktijk bestaan uit wederrechtelijk verkregen voordeel.
Ook bevat het netwerk van de keten Vastgoed deskundigen die verdachte prijsstijgingen en
dalingen en ABC-transacties op verzoek van het RIEC analyseren. Het advies van de externe
private partijen worden meegenomen tijdens het casusoverleg.
5.6 | Juridisch kader bestuurlijke aanpak vastgoed
De hiervoor genoemde bestuurlijke instrumenten zijn uiteraard gebaseerd op juridische
grondslagen. Dit overzicht is tot stand gekomen op basis van de informatie van de site van
het CCV 9 .
Algemene wet Bestuursrecht
Gemeenten hebben de taak hun eigen verboden en geboden te controleren. Gemeentelijke
toezichthouders voeren deze taak uit. De Algemene wet bestuursrecht (Awb) geeft
toezichthouders een standaardpakket met bevoegdheden, zoals het vorderen van inlichtingen
en het inzien van het identiteitsbewijs.
Ook kunnen extra bevoegdheden aan een toezichthouder worden toegekend, bijvoorbeeld
het onder voorwaarden betreden van een woning zonder toestemming van de eigenaar.
Voor het uitoefenen van toezicht moeten toezichthouders voldoen aan de legitimatieplicht
(artikel 5:12 Awb) en de materiële zorgvuldigheids- en evenredigheidsnorm (artikel 5:13
Awb). Het toezicht mag niet verder gaan dan nodig is: dit is in principe het beginsel van de
minste pijn (artikel 3:4 lid 2 Awb). Met de komst van de bestuurlijke boete en de bestuurlijke
strafbeschikking zullen gemeentelijk toezichthouders, indien zij zijn benoemd tot
buitengewoon opsporingsambtenaar (BOA), ook bevoegd zijn boetes uit te delen.
(Preventieve) last onder dwangsom
Het opleggen van een last onder dwangsom is een tweede instrument om tot herstel van een
met de wet strijdige situatie te komen of herhaling van een overtreding van de wet te
voorkomen. Enkele gemeenten werken inmiddels ook met een preventieve dwangsom.
Last onder dwangsom
Het opleggen van een last onder dwangsom is een tweede instrument om tot herstel van een
met de wet strijdige situatie te komen of herhaling van een overtreding van de wet te
voorkomen. Aan de overtreder wordt door het bestuursorgaan de verplichting opgelegd om
een geldsom te betalen, tenzij binnen de gestelde termijn wordt voldaan aan de in de
beschikking opgenomen last (artikel 5:32 Awb).
Deze last houdt in dat de overtreder de illegale situatie in overeenstemming met de wet dient
te brengen of een overtreding achterwege dient te laten. Voor de dwangsom geldt een
maximum bedrag waarboven geen dwangsom meer wordt verbeurd.
Er bestaan drie mogelijkheden voor de op te leggen dwangsom.
De overtreder moet:
• een bedrag ineens betalen voor een handeling die voor een bepaalde datum
verricht dient te worden;
• per overtreding betalen;
• per tijdseenheid (dag, week) dat hij de overtreding begaat/in stand laat/herhaalt
een bedrag betalen.
9 Centrum voor Criminaliteitspreventie en Veiligheid. Bestuurlijk instrumentarium. Geraadpleegd op 5 april 2012 via
http://www.hetccv.nl/instrumenten/bestuurlijke-aanpak/menu-bestuurlijk-instrumentarium/index?filter=19
27
27