Uitvoeringsmap Bestuurlijke Aanpak Vastgoed - RIEC's

NB. Wanneer één persoon in een woning zijn hoofdverblijf heeft, speelt het vraagstuk
van een duurzaam gemeenschappelijk huishouden uiteraard niet. Leden van het
duurzaam gemeenschappelijk huishouden hebben tenminste 12 m 2 per persoon aan
gebruiksoppervlakte tot de beschikking. Wordt hier niet aan voldaan, dan is er sprake
van strijdigheid met de Bouwverordening Rotterdam 1993.
4.2 Indicaties, die een rol spelen bij de beoordeling of er sprake is van (de intentie tot)
een duurzaam gemeenschappelijk huishouden zijn:
• er bestaat een band tussen de bewoners, die de enkele wil om gezamenlijk te
wonen te boven gaat. Daarnaast bestaat de intentie om langdurig samen te
blijven;
• er is sprake van wederzijdse zorg;
• de bewoners beschikken over een gemeenschappelijke rekening, waarvan de
gemeenschappelijke kosten betaald worden;
• indien vereist, beschikken de bewoners over een Huisvestingsvergunning;
• alle bewoners staan ingeschreven in het GBA;
• de ruimtes in de woning zijn van dien aard, dat ze niet zelfstandig bewoond
worden. Alle ruimten zijn gemeenschappelijk (dus niet met sloten afsluitbaar, niet
allemaal een eigen kooktoestel en koelkast e.d. en in de woning is een
gezamenlijke woonkamer aanwezig die niet in gebruik is als slaapkamer);
• de woning is aan te merken als een zelfstandige woonruimte in de zin van de
Huisvestingswet.
De hierboven genoemde indicaties spelen allemaal een rol bij de beoordeling of er sprake is
van (de intentie tot) een duurzaam gemeenschappelijk huishouden. Dit zijn echter slechts de
in de jurisprudentie uitgekristalliseerde indicaties. Overige feiten en omstandigheden van het
geval dienen meegewogen te worden. Deze lijst van indicaties is dus niet uitputtend. Alle
indicaties dienen zorgvuldig afgewogen te worden. Er dient zowel sprake te zijn van
duurzaamheid als van gemeenschappelijkheid, voordat van een duurzaam
gemeenschappelijk huishouden gesproken kan worden.
45
45