1 Veel voorkomende criminaliteit in Roermond - Wijkraad kapel in

Hoofdstuk 6
Conclusies en aanbevelingen
6.1 Conclusies
De context
1. Een ‘kleine stad’ maakt grote sprongen
De gemeente Roermond telt een bescheiden aantal inwoners: 54.500. De gemeente kan echter
met recht als een stad worden omschreven vanwege de centrumfunctie die het in veel
opzichten vervult, hetgeen wordt gestimuleerd door de centrale ligging in Midden-Limburg,
op korte afstand van Duitsland en België. Roermond heeft een sterke economische groei
doorgemaakt: meer werkgelegenheid, minder werkloosheid (maar nog wel hoge concentraties
in enkele wijken), een groot en fraai winkelaanbod, recreatie en horeca. Private investeerders
stellen vertrouwen in de stad en haar bestuurders. Dit vertrouwen komt niet uit de lucht
vallen: het is het resultaat van hard bestuurlijk werken en daadwerkelijk publiek
ondernemerschap. Dit alles stemt trots, geeft de stad sfeer en draagt bij aan de kwaliteit van
het sociale leven. Het trekt ook veel bezoekers naar de stad.
So far, so good. De grote sprongen die de ‘kleine stad’ heeft gemaakt, heeft ook keerzijden.
Die bestaat met name uit een substantieel criminaliteitsprobleem. Dit probleem houdt deels
verband met de toegenomen drukte in de stad, hetgeen de kans op vermogendelicten en
geweldsdelicten vergroot. Hier komt bij dat de bevolkingssamenstelling van Roermond
gestaag is veranderd. Die is namelijk meer pluriform geworden, voornamelijk in de zogeheten
kwetsbare wijken in Roermond waar de werkloosheid nog altijd hoog is en waar de kans op
criminalisering van de jongeren en jongvolwassenen fors is. Dit alles heeft geresulteerd in
criminele gelegenheidsstructuren die veel vragen van het politieke systeem in een ‘kleine
stad’. Dit neemt niet weg dat er veel inspanningen zijn geleverd, met name in drie wijken: het
Roermondse Veld, Donderberg en de Kemp. Zie met name conclusie 12 en 13.
2. De AD-misdaadmeter: agendering
De top-3 notering van Roermond in de misdaadmeter van het Algemeen Dagblad heeft de
volle politiek-bestuurlijke aandacht gericht op het criminaliteitsprobleem. Bestuurders en
professionals leveren weliswaar kritiek op de misdaadmeter, waaronder kritiek die hout snijdt.
Het Algemeen Dagblad relateert de geregistreerde lokale criminaliteit namelijk aan het aantal
inwoners: ze presenteert scores ‘per 10.000 inwoners’. Dat pakt juist in een ‘kleine stad’ met
veel bezoekers en bedrijfspanden ongunstig uit.
Dit laat onverlet dat door politiek, bestuur, politie en justitie wordt erkend dat de lokale
criminaliteit hoog en té hoog is, los van de nuanceringen die mogelijk zijn en los van de fraaie
kanten van het lokale stadsleven.
107