1 Veel voorkomende criminaliteit in Roermond - Wijkraad kapel in

door het ontbreken van een veiligheidsprogramma, in de praktijk een zekere afstand tussen
aan de ene kant het sterk preventieve wijkgerichte werken en aan de andere kant de harde
veiligheidstaak: het toezicht en de handhaving, inclusief repressie. In de vijfde plaats bestaat
er in bepaalde opzichten een forse afstand tussen kwetsbare groepen in de drie wijken en ‘het
stadhuis’.
14. Doelgroepgerichte maatregelen: jeugdgroepen
De lokale jeugdproblematiek heeft in 2005 geresulteerd in twee met elkaar verbonden
besluiten: het invoeren van de ‘jeugd in beeld’-methodiek en het afsluiten van een convenant
tussen de gemeente Roermond, de politie Limburg-Noord en de stichting Wel.kom. Het
convenant roept in drie wijken (Roermondse Veld, Donderberg en De Kemp) een nieuwe
overlegvorm in het leven: het Jongerenoverleg. Het overleg wordt gericht op in beeld
gebrachte jeugdgroepen. Er is in elke wijk een jeugdgroep aangepakt, alsook een jeugdgroep
op het Munsterplein. Dit wordt aangeduid als “groepen pellen”. Dit bestaat eruit dat wordt
bezien wat de precieze samenstelling is van de groep en hoe de taakverdeling eruit lijkt te
zien. De werkwijze heeft totnogtoe bescheiden externe effecten, zo is onder meer één groep
uit het stadsbeeld verdwenen en wordt een groep strafrechtelijk aangepakt. Er vallen tot op
heden vooral gunstige procesopbrengsten te melden: “Vanuit een aanvankelijke
terughoudendheid wordt er nu open en rechtstreeks met elkaar gecommuniceerd”, zo meldt de
interne evaluatie. (Evaluatie Wijkgericht Jongerenwerk: het groepen pellen, p. 6).
Dit neemt niet weg dat er nog een aantal drempels of belemmering bestaat. In de eerste plaats
blijkt de jeugdproblematiek van de leden van dit soort groepen veel tijd en energie te vergen
van de partners om resultaten te kunnen boeken. De problemen blijken “nog complexer en
omvangrijker” dan gedacht. De interne evaluatie somt op: schoolverzuim, onafgeronde
opleiding, werkloosheid, (overmatig) softdrugs- en alcoholgebruik en criminaliteit. Deze
zware werklast overvraagt de convenantpartners en vergt dat er door de drie instanties meer
middelen worden gereserveerd. In de tweede plaats blijkt de reikwijdte van het convenant
tussen drie partners te beperkt. Het blijkt al snel nodig om andere instanties in te kunnen
schakelen, zoals bureau jeugdzorg, de jeugd GGZ, het CAD of justitiële instanties, zoals de
reclassering. In de derde plaats komt er met het Jongerenoverleg weer een overlegvorm bij die
deels overlapt met vele al bestaande overlegvormen. In de vierde plaats is er nog geen goed
registratiesysteem beschikbaar en blijkt het moeilijk om de jeugdgroepen goed in kaart te
brengen, omdat deze niet perse wijkgebonden zijn.
In juni 2007 is de rapportage Jeugdgroepen in Beeld van de politieregio Limburg-Noord
verschenen. Het brengt met behulp van de zogeheten shortlist-methodiek jeugdgroepen in
kaart. De gemeente Roermond telt volgend deze rapportage geen enkele criminele
jeugdgroep, zes hinderlijke en één overlast gevende. Dit staat haaks op de uitkomsten van de
profielanalyse in hoofdstuk 4. We stellen vast dat er een aanwas is van jonge daders. Tel
hierbij op dat veel jeugdcriminaliteit nu eenmaal groepscriminaliteit is en het is merkwaardig
dat de teller uitkomt op nul. De uitkomsten van dit onderzoek hebben vergaande gevolgen.
Immers, de afspraak luidt dat de gemeente en de welzijnsinstellingen zich toeleggen op de
aanpak van hinderlijke en overlast gevende jeugdgroepen en politie en justitie de aanpak van
114